گزارش صعود دیواره شروین - مسیر آیدا

شرح گزارش برنامه

ساعت ۶ صبح روز جمعه ۱۸ آبان، در قالب یک تیم ۴ نفره، از میدان مجسمه‌ی دربند و از طریق روستای پس قلعه، به سمت دوراهی بند یخچال حرکت کردیم. از دوراهی بند یخچال، ۲ مسیر برای رسیدن به پای دیواره شروین وجود دارد: یکی بند یخچال و زمین فوتبال و دیگری که مسیر ما نیز بود، مسیر اصلی پناهگاه شیرپلا. حدود ساعت ۷ به مدت نیم ساعت در کافه رجب (که در کنار پایگاه داوودی قرار گرفته است) برای استراحت و صرف صبحانه توقف کردیم. ادامه‌ی مسیر که دست به سنگ‌های شیرپلاست، درست قبل از پناهگاه شیرپلا به یک دوراهی به نام دوراهی شروین می‌رسد. در این دوراهی، ما از مسیر پناهگاه شیرپلا خارج شدیم و مسیری که به سمت شرق متمایل می‌شد را پیش گرفتیم. مسیری که ابتدای آن یک دهلیز پرشیب و سنگلاخ بود. ادامه‌ی مسیر نیز که به سمت شرق ادامه پیدا می‌کند با شیب زیادی به جانپناه شروین می‌رسد. مجدداً مسیر را به سمت شرق ادامه داده و با گذر از پای کار مسیر خورشید، در ساعت ۸:۳۰ به اول مسیر آیدا رسیدیم.
با تجهیزِ نفرات به شکل ۲ کُرده‌ی ۲ نفره، در ساعت ۸:۴۵ صعود را در یک هوای سرد و مه آلود شروع کردیم. طول یک مسیر از درجه سختی کمی (۵.۹) برخوردار بود. طوری که حتی بدون کفش سنگنوردی نیز قابل صعود بود. نفر دوم کُرده‌ی یک، با رسیدن به کارگاه، صعود را به شکل سرطناب ادامه می‌داد و این روند تا انتهای مسیر حفظ شد (صعود کُرده‌ای ضربدری) اما در کُرده دوم، نفر دوم و نفر سرطناب ثابت بود (صعود کُرده‌ای مستقیم).
طول دو و سه نیز بدون چالش خاصی صعود شدند (هر دو طول ۵.۱۰a) تنها چالش، سرمای هوا و سردی انگشتان دست بود که رفته رفته نیز سردتر می‌شد. ضمناً طول سه به دلیل وجود کلاهک، نیازمند حداقل ۳ عدد کوئیک بلند است.
بعد از کارگاه نیمه راحت طول سه، مسیر به تاقچه بزرگ دیواره می‌رسد که نیازمند کمی پیمایش است. بعد از تاقچه، مسیر به جز یک کراکس در زیر کارگاه چالش چندانی ندارد و به یک کارگاه راحت می‌رسد.
طول پنج مسیر، گیره‌های کوچک و بعضاً انگشتی بیشتری نسبت به طول‌های قبلی دارد اما با این حال مشکلی برای صعود ایجاد نمی‌کند.
طول شش با درجه ۵.۱۰cd  دو کراکس متوالی در عبور از یک کلاهک تقریبا بزرگ دارد. پس از آن با عبور تقریباً پیمایشی، مسیر مجدداً به یک کراکس دیگر در زیر کارگاه راحت شش می‌رسد. در این طول به چند کوئیک بلند نیاز است.
طول هفت به دلیل وجود حفره‌های متعدد، شکل متفاوتی نسبت به طول‌های قبلی دارد. به جز یک کراکس در ابتدای مسیر و عبور از یک کلاهک کوچک چالش چندانی ندارد.
طول هشت، کوتاهترین و آسانترین طول دیواره است. ۱۵ متر با درجه ۵.۹ و حتی شاید کمتر. بعد از کارگاه هشت، در ابتدای طول نُه یک شکاف عمیق هست که نیاز به دقت برای عبور دارد. پس از این شکاف، در میانه‌ی مسیر، کراکس مسیر است. کراکس به شکل کلاهک با گیره‌های معکوس در زیر و گیره‌های انگشتی در بالای کلاهک. پس از آن بدون هیچ چالشی مسیر به کارگاه راحت پایانی می‌رسد. در ساعت ۱۲:۳۰ هر چهار نفرِ تیم به این کارگاه رسیدیم. در شمال، قله‌ی اسپیلت و در غرب، سنگچین‌هایی برای رسیدن به مسیر قله اسپیلت قابل مشاهده است.
پس از ثبت عکسی یادگاری با اتصال دو طناب به یکدیگر آماده‌ی فرود شدیم. تا طول شش به دلیل وجود کلاهک و تاقچه‌های متعدد احتمال و امکان لاخ شدن طناب وجود دارد. به همین خاطر بهتر است تا این طول (حتی با وجود طناب ۶۰ متری) فرود کارگاه به کارگاه (یک طول یک طول) انجام شود. با انجام فرودهای پی در پی در نهایت ساعت ۱۴:۳۰ به پای دیواره رسیدیم و با گذر از بند یخچال در ساعت ۱۶ برنامه در دربند پایان یافت.

• پی نوشت:

۱. تقریباً در بیشتر طول‌های مسیر، صعود کننده در دید حمایت چی نیست و حمایت چی با تشخیص نبض طناب باید صعود کننده را حمایت کند.

۲. به دلیل طول‌های ۳۰ متری به هیچ عنوان نباید با یک طناب تک رشته‌ی ۵۰ متری روی این مسیر رفت. خصوصاً یک کُرده‌ی مستقل دو نفره باید از ۲ رشته طناب (چه ۵۰ متری چه ۶۰ متری) استفاده کند که طبیعتاً طناب ۶۰ متری ارجحیت دارد. مگر این که قصد فرود نداشته باشند و بخواهند مسیر را به سمت قله‌ی اسپیلت ادامه دهند.

۳. بعضی رول‌ها و کارگاه‌های این مسیر با روبان‌های سفید و قرمز مشخص شده‌اند.

۴. تمامی کارگاه‌های مسیر، ۲ نقطه رول با زنجیر و حلقه فرود است.

۵. اطلاعات طول ها:
طول ۱: ۳۰ متر، درجه ۵.۹، کارگاه راحت
طول ۲: ۳۰ متر، درجه ۵.۱۰a، کارگاه راحت
طول ۳: ۲۹ متر، درجه ۵.۱۰a، کارگاه نیمه راحت
طول ۴: ۲۸ متر، درجه ۵.۱۰b، کارگاه راحت
طول ۵: ۳۰ متر، درجه ۵.۱۰b، کارگاه راحت
طول ۶: ۳۲ متر، درجه ۵.۱۰cd، کارگاه راحت
طول ۷: ۳۳ متر، درجه ۵.۱۰c، کارگاه راحت
طول ۸: ۱۵ متر، درجه ۵.۹، کارگاه راحت
طول ۹: ۲۹ متر، درجه ۵.۱۰d، کارگاه راحت

حمید میرزائی   h.mirzaie26@gmail.com