دوره های آموزشی جاری
اخبار
باد شدید سد راه صعودهای زمستانی امسال هیمالیا

باد شدید سد راه صعودهای زمستانی امسال هیمالیا

عوامل متعددی هستند که می‌توانند باعث شکست اکسپدیشن‌های 8000 متری شوند از جمله هیپوکسی، سرمای شدید، بهمن، بیماری، حادثه و آب و هوای بد. زمستان امسال اما هر چهار اکسپدیشن اجرا شده در اورست، آناپورنا، ماناسلو و ماکالو بدون موفقیت در صعود به قله به پایان رسیدند و دلیل اصلی سه مورد آن وجود بادهای شدید ناتمام بود. مورد چهارم هم که تلاش انفرادی یوست کوبوش برای رسیدن به اورست بود پس از یک زلزله کوچک به پایان رسید. توجه داشته باشید که کوبوش البته به هدف این فصل خود یعنی ارتفاع 7500 متر رسید.

آناپورنا
بر اساس آمار موجود، از سال 1980 تاکنون وجود بادهای شدید تعداد هفت اکسپدیشن زمستانی از 23 مورد را در  آناپورنا ناکام گذاشته‌اند و اغلب موارد ناتمام مانده در ارتفاع بین 5600 تا 7300 متری کنسل شده‌اند.
البته باید توجه داشت که از آن 23 اکسپدیشن زمستانی آناپورنا در طول نزدیک به نیم قرن، تنها دو مورد موفقیت‌آمیز بوده‌اند و هر دو هم در زمستان سال 1987 بوده است.
امسال در برنامه اکسپدیشن زمستانی آناپورنا، سارا عبدویس کوهنورد ایرانی هم حضور داشت که این اکسپدیشن هم بعد از مدتی به دلیل شرایط بد آب و هوایی و وجود بادهای شدید در نهایت کنسل شد.

ماناسلو
در 17 ژانویه 2025، سیمونه مورو، نیما رینجی شرپا و اسوالد رودریگو پریرا تنها یک هفته پس از رسیدن به بیس کمپ ماناسلو، اکسپدیشن خود را لغو کردند. آنها تصمیم گرفتند به دلیل آب و هوای بد صعود را انجام ندهند. هواشناسی دو هفته بادهای شدید تا سرعت 150 کیلومتر در ساعت را پیش بینی کرده بود و تیم تصمیم گرفت به جای اینکه تا فوریه برای بهبود شرایط صبر کند، راهی خانه شود.
تاکنون از 24 اکسپدیشن زمستانی ماناسلو، هفت مورد به دلیل بادهای شدید ناتمام مانده‌اند. علاوه بر باد، عوامل دیگر شامل برف زیاد و خطر ریزش بهمن بوده است
اولین صعود زمستانی موفق ماناسلو، در 12 ژانویه 1984 از جبهه جنوبی و با وجود بادهای بسیار شدید (گاهی بین 150 تا 170 کیلومتر بر ساعت) انجام شد.

 

دنیس اوربکو (راست) و سیمونه مورو در طول برنامه صعود موفقشان به ماکالو در سال 2009

ماکالو
ابوالفضل گوزلی از ایران و شرپاهایش در زمستان امسال در ماکالو به ارتفاع حدود 7900 متری رسیدند، اما وزش باد شدید، پیشرفت بیشتر را غیرممکن کرد. از میان قلل 8000 متری، ماکالو یکی از بادخیزترین قله‌هاست و تاکنون از 14 اکسپدیشن زمستانی، 12 مورد به دلیل باد شدید کنسل شده است.
تنها صعود موفقیت‌آمیز زمستانی ماکالو در 8 فوریه 2009 انجام شده است. دنیس اوربکو و سیمونه مورو بدون کپسول اکسیژن ماکالو را برای اولین و آخرین بار در زمستان صعود کردند.

www.explorersweb.com

ادامه خبر
باد شدید سد راه صعودهای زمستانی امسال هیمالیا

باد شدید سد راه صعودهای زمستانی امسال هیمالیا

عوامل متعددی هستند که می‌توانند باعث شکست اکسپدیشن‌های 8000 متری شوند از جمله هیپوکسی، سرمای شدید، بهمن، بیماری، حادثه و آب و هوای بد. زمستان امسال اما هر چهار اکسپدیشن اجرا شده در اورست، آناپورنا، ماناسلو و ماکالو بدون موفقیت در صعود به قله به پایان رسیدند و دلیل اصلی سه مورد آن وجود بادهای شدید ناتمام بود. مورد چهارم هم که تلاش انفرادی یوست کوبوش برای رسیدن به اورست بود پس از یک زلزله کوچک به پایان رسید. توجه داشته باشید که کوبوش البته به هدف این فصل خود یعنی ارتفاع 7500 متر رسید.

آناپورنا
بر اساس آمار موجود، از سال 1980 تاکنون وجود بادهای شدید تعداد هفت اکسپدیشن زمستانی از 23 مورد را در  آناپورنا ناکام گذاشته‌اند و اغلب موارد ناتمام مانده در ارتفاع بین 5600 تا 7300 متری کنسل شده‌اند.
البته باید توجه داشت که از آن 23 اکسپدیشن زمستانی آناپورنا در طول نزدیک به نیم قرن، تنها دو مورد موفقیت‌آمیز بوده‌اند و هر دو هم در زمستان سال 1987 بوده است.
امسال در برنامه اکسپدیشن زمستانی آناپورنا، سارا عبدویس کوهنورد ایرانی هم حضور داشت که این اکسپدیشن هم بعد از مدتی به دلیل شرایط بد آب و هوایی و وجود بادهای شدید در نهایت کنسل شد.

ماناسلو
در 17 ژانویه 2025، سیمونه مورو، نیما رینجی شرپا و اسوالد رودریگو پریرا تنها یک هفته پس از رسیدن به بیس کمپ ماناسلو، اکسپدیشن خود را لغو کردند. آنها تصمیم گرفتند به دلیل آب و هوای بد صعود را انجام ندهند. هواشناسی دو هفته بادهای شدید تا سرعت 150 کیلومتر در ساعت را پیش بینی کرده بود و تیم تصمیم گرفت به جای اینکه تا فوریه برای بهبود شرایط صبر کند، راهی خانه شود.
تاکنون از 24 اکسپدیشن زمستانی ماناسلو، هفت مورد به دلیل بادهای شدید ناتمام مانده‌اند. علاوه بر باد، عوامل دیگر شامل برف زیاد و خطر ریزش بهمن بوده است
اولین صعود زمستانی موفق ماناسلو، در 12 ژانویه 1984 از جبهه جنوبی و با وجود بادهای بسیار شدید (گاهی بین 150 تا 170 کیلومتر بر ساعت) انجام شد.

 

دنیس اوربکو (راست) و سیمونه مورو در طول برنامه صعود موفقشان به ماکالو در سال 2009

ماکالو
ابوالفضل گوزلی از ایران و شرپاهایش در زمستان امسال در ماکالو به ارتفاع حدود 7900 متری رسیدند، اما وزش باد شدید، پیشرفت بیشتر را غیرممکن کرد. از میان قلل 8000 متری، ماکالو یکی از بادخیزترین قله‌هاست و تاکنون از 14 اکسپدیشن زمستانی، 12 مورد به دلیل باد شدید کنسل شده است.
تنها صعود موفقیت‌آمیز زمستانی ماکالو در 8 فوریه 2009 انجام شده است. دنیس اوربکو و سیمونه مورو بدون کپسول اکسیژن ماکالو را برای اولین و آخرین بار در زمستان صعود کردند.

www.explorersweb.com

ادامه خبر
بازگشت یوست کوبوش، رکورد زمستانی اورست در مسیر غربی تایید شد

بازگشت یوست کوبوش، رکورد زمستانی اورست در مسیر غربی تایید شد

یوست کوبوش آلمانی که در تلاش برای صعود زمستانی انفرادی اورست از مسیر غربی بود، به بیس کمپ بازگشته است. او چادر خود را در گردنه لهولا (Lho La) دور زد و تمام راه را تا نزدیکی لوبوچه بدون وقفه ادامه داد.
کوبوش قبل از اینکه داخل کیسه خوابش بیفتد، از طریق پیامک به اکسپلورز وب اطلاع داد: «شنبه شب با بادهای شدید جنگیدم و در تاریکی با هدف رسیدن به بالاتر از ارتفاع 7500 متر پیش رفتم و در نهایت موفق شدم.»
کوبوش آنقدر به راه خود ادامه داد تا اینکه جی‌پی‌اس ساعت او چند متر بالاتر از رکورد 7500 متری سال 1983 را ثبت کرد: 7537 متر.
کوبوش گفت: «تاریک بود، اما من تا آنجا که ممکن بود، فراتر از شانه غربی تا انتهای خط الراس برفی و ابتدای یک بخش سنگی پیش رفتم.»
کوبوش در تماس تلفنی از بیس کمپ به ما افزود: «درست است که تنها چند متر بیشتر است، اما از نظر ذهنی برای من مهم بود.» علی‌رغم داشتن سرفه‌های خشک معمول در ارتفاعات، صدای این کوهنورد جوان واضح و سالم بود.
کوبوش گفت که او تمام مسیر صعود را در شرایط برفی خوب و در یک حرکت به سبک آلپاین از کمپ یک خود در نیمه راه تا گردنه لهولا انجام داده و در آنجا کمپی برقرار کرده بود. او در برنامه‌های زمستانی قبلی خود در این مسیر اورست، کمپ دومی تشکیل نمی‌داد و در عوض چادر و وسایلش را تا آخر بالا و پایین می‌برد.
او گفت: «در واقع، چالش‌برانگیزترین بخش صعود، حفر سکوهایی برای چادر بود که برای استراحت توقف کردم. به همین دلیل تجهیزاتم را به حداقل رسانده بودم. من هیچ چیز غیر ضروری با خود حمل نمی‌کردم، جز شاید کمی سوخت یدک.»
در آخرین بخش صعود، کوبوش چادر خود را در ارتفاع 6800 متری ترک کرد، تا ارتفاع 7537 متری پیش رفت و سپس به سرعت به چادر خود بازگشت تا کمی بخوابد.
کوبوش در مورد برنامه آینده‌اش گفت: «من در این برنامه چیزهای زیادی یاد گرفتم و مهمتر از همه، در اولین حرکتم به سمت بالای کوه به هدفی که داشتم و آن شکستن رکود پیشین بود رسیدم. در حال حاضر، واقعاً به استراحت نیاز دارم و زمان برای تصمیمگیری وجود دارد.»
www.explorersweb.com

ادامه خبر
سه تیم زمستانی 8000 متری در حال آخرین تدارکات

سه تیم زمستانی 8000 متری در حال آخرین تدارکات

هر سه تیم اکسپدیشن 8000 متری زمستان امسال منتظرند تا زمستان کوهنوردی به طور رسمی در ساعت 3:06 بعدازظهر به وقت نپال در تاریخ 21 دسامبر آغاز شود و تا آن زمان همگی به خوبی در حال آماده سازی برای صعود خواهند بود.
1. اورست از رخ غربی
یوست کوبوش (Jost Kobusch) از آلمان به تلاش خود برای دستیابی به هدف بلندمدت و جاهطلبانهاش ادامه میدهد: صعود انفرادی زمستانی اورست از طریق دیواره غربی. پس از تلاش برای صعود به قلهای صعودنشده در مرکز نپال و چند روز پیادهروی در دُولپو، کوبوش به منطقه خمبو رسیده است. او تا تاریخ 22 دسامبر به بیسکمپ اورست نخواهد رفت و به همهوایی در قلههای نزدیک ادامه خواهد داد. کوبوش تأکید میکند که پروژه انفرادی زمستانی اورست او شامل چندین مرحله خواهد بود و او هنوز به مرحله نهایی نرسیده است. او گفت: «در زمستانهای 2019-20 و 2021-22، [دو تلاش قبلیاش] زمان زیادی را صرف کار بر روی مسیر کردم، اطلاعات زیادی کسب کردم و مهارتهایم را تقویت کردم.» زمستان گذشته، یک آسیب او را مجبور به لغو برنامه کرد. این بار هم او میگوید که هنوز انتظار رسیدن به قله را ندارد. او اخیرا گفت که: «هدف این است که در این مرحله رکورد ارتفاع ثبت شده توسط یک تیم فرانسوی در سال 1983 را بشکنم. آنها در زمستان به ارتفاع 7500 متر در دیواره غربی رسیدند. من دوست دارم بالاتر بروم و ارتفاعات بالاتر را کشف کنم.»
2. آمادابلام قبل از آناپورنا
الکس تیکون (Alex Txikon) اسپانیایی و تیم سون سامیت ترکز نیز در دره خمبو هستند و در راه بیس کمپ آمادابلام. این کوهنورد باسکی رهبری گروه بزرگی را بر عهده دارد شامل یک تیم شرپا و چندین کوهنورد که تنها برای آمادابلام آمدهاند و دیگرانی که مایلند با تیکون ادامه دهند تا تلاش کنند آناپورنا را در زمستان صعود کنند. او پیش از این هم در زمستان گذشته روی آناپورنا تلاش کرده بود. این تیم همچنین شامل ماتیا کونته (Mattia Conte) و والدمار کووالسکی (Waldemar Kowalewski) از لهستان و ساجد سدپارا از پاکستان است. کوهنوردان دیگری که معمولاً در اکسپدیشنهای سون سامیت حضور دارند نیز ممکن است به زودی به این تیم بپیوندند. ساجد سدپارا و کووالسکی تأیید کردند که برنامه این است که طی چند روز آینده یک تلاش سریع برای قله آمادابلام انجام دهند تا بتوانند تا تاریخ 6 دسامبر به قله برسند. آنها قصد دارند آناپورنا را به سبک کلاسیک با حمایت شرپاها، ثابتگذاری مسیر و اکسیژن کمکی برای حداقل برخی از کوهنوردان تیم صعود کنند.
3. از ایتالیا تا ماناسلو
در همین حال، سیمونه مورو (Simone Moro) بیشتر نوامبر را در نپال گذرانده و علاوه بر فعالیت به عنوان خلبان، در حال گذراندن فرایند همهوایی بوده است. او اکنون به ایتالیا بازگشته است تا برخی تمرینات نهایی را قبل از رفتن به ماناسلو برای یک تلاش به سبک آلپاین با نیما رینجی شرپا (Nima Rinji Sherpa) انجام دهد. این شرپای 18 ساله، جوانترین فردی است که 14 قله بالای 8000 متر را فتح کرده است و در حال حاضر در نپال و اقصی نقاط دنیا سخنرانی انگیزشی میکند.
www.explorersweb.com

مسئول بخش خبری؛
علیرضا شوبیری

ادامه خبر
باربارا زانگرل و اولین صعود فلش روی دیواره ال کاپیتان

باربارا زانگرل و اولین صعود فلش روی دیواره ال کاپیتان

باربارا بابسی زانگرل، سنگنورد مطرح اتریشی با موفقیت خود در صعود فلش مسیر فری رایدر دیواره ال‌کاپیتان، همه را شگفت‌زده کرد و به نخستین فردی تبدیل شد که توانسته این مسیر را به‌صورت فلاش صعود کند. زانگرل در فاصله چهار روز از ۱۹ تا ۲۲ نوامبر 2024، مسیر معروف فری رایدر (5.13a) را با 1000 متر ارتفاع بدون هیچ سقوطی (پاندولی) با موفقیت کامل صعود کرد. او با حمایت همنورد قدیمی‌اش، جاکوبو لارچر ایتالیایی که او نیز در تلاش بود تا این مسیر را به‌صورت فلاش صعود کند اما یک بار سقوط کرد، به این موفقیت ارزشمند دست یافت. مسیر فری رایدر به‌خاطر صعود الکس هانولد در فیلم فری سولو به‌خوبی شناخته شده است. زانگرل ۳۶ ساله حالا نخستین فردی شده که توانسته مسیری را بر روی این دیواره عظیم به‌صورت فلاش صعود کند. زانگرل گفت که دوستش کالین پاویک، سال‌ها سعی کرده بود او و لارچر را قانع کند که باید فرصتی برای صعود فری رایدر به خود بدهند، اما او واقعاً باور نداشته که صعود  فلاش ممکن باشد.

گفتنی است این دو سنگنورد در سال‌های گذشته هم صعودهای ارزشمند دیگری در مسیرهای دیگر ال کاپیتان داشته‌اند.

* صعود فلش یک مسیر در سنگنوردی به معنای صعود موفق در اولین تلاش می‌باشد. البته در صعود فلش سنگنورد از قبل اطلاعاتی راجع به مسیر جمع‌آوری می‌کند ولی هیچ تلاشی روی مسیر انجام نداده است.

www.climbing.com

گزارش از؛

علیرضا شوبیری

ادامه خبر
آرشیو اخبار
گزارش برنامه

گزارش صعود به دیواره داراب مسیر پارتیزان

درود به روح بلند کوهستان و بیدلان شیدایشدیواره‌ی سنگ‌نوردی داراب، واقع در استان فارس، به عنوان یکی از مقاصد پرطرفدار سنگ‌نوردان در ایران شناخته می‌شود. این دیواره به واسطه زیبایی طبیعی، چالش‌های فنی و شرایط مساعد جغرافیایی، جایگاهی ایده‌آل در میان علاقه‌مندان به این رشته ورزشی یافته است. با ارتفاعی بالغ بر 400 متر، دیواره داراب از مرتفع‌ترین دیواره‌های طبیعی کشور به شمار می‌رود. سنگ‌های آن عمدتاً از نوع آهکی بوده که شرایط مطلوبی را برای صعود فراهم می‌سازند. افزون بر این، آب و هوای معتدل و دسترسی مناسب به امکانات رفاهی در منطقه داراب، هر ساله پذیرای سنگ‌نوردان حرفه‌ای و آماتور از اقصی نقاط کشور است. شرح گزارش برنامه:تاریخ: چهارشنبه، بیست و ششم دی‌ماه سال 1430 هجری شمسی ساعت: 18:00 با هماهنگی سرپرست محترم برنامه، جناب آقای مهدی فراهانی، و با همراهی ۴ نفر از اعضای فنی باشگاه کوهنوردی آلپ (آقایان مهدی فراهانی، علیرضا رشید، حسین تمیمی، نوید محمدی و حسین مهاجرپور)، به منظور صعود به مسیر پارتیزان در دیواره داراب، عازم فرودگاه مهرآباد تهران شدیم. بر اساس برنامه‌ریزی قبلی و با تهیه بلیت پرواز توسط یکی از همنوردان، ساعت ۱۹:۰۰ به مقصد شیراز پرواز کردیم و در ساعت ۲۰:۳۰ به این شهر زیبا وارد شدیم. متعاقباً، با استفاده از دو دستگاه خودروی تاکسی فرودگاه، به سمت داراب حرکت کرده و در ساعت ۲۴:۰۰ به شهر داراب رسیدیم. با هماهنگی‌های صورت گرفته توسط سرپرست برنامه با جناب آقای سیروس اهوازیان (گشاینده مسیر پارتیزان)، محل اقامتی آرام با امکانات مناسب و دسترسی مطلوب در مقابل دیواره پارتیزان برای اعضای باشگاه مهیا گردید. پس از استقرار، کلیه همنوردان نسبت به آماده‌سازی کوله‌ها و تجهیزات فنی مورد نیاز برای صعود اقدام نموده و تا صبح استراحت نمودند. بر اساس برنامه‌ریزی از پیش تعیین شده، راس ساعت ۶:۰۰ صبح بیدار شدیم و به سمت محل آغاز صعود حرکت نمودیم. پس از پیمایش حدود ۱۰ دقیقه از محل اقامتگاه به پای دیواره رسیدیم و راس ساعت ۷:۰۰، تمامی نفرات مجهز و آماده، صعود را در قالب دو کرده مجزا (یک کرده ۲ نفره و یک کرده ۳ نفره) آغاز نمودند. طول‌های صعود: طول یکم: دارای درجه سختی 5.10b، به طول 50 متر، با یک کارگاه راحت و یک کراکس در میانه مسیر.طول دوم: دارای درجه سختی 5.10b، به طول 50 متر، با یک کارگاه راحت و بدون کراکس.طول سوم: دارای درجه سختی 5.10d، به طول 50 متر، دارای کارگاه راحت و بدون کراکس.پس از اتمام طول سوم، نفرات به یک فضای تاقچه بزرگ در ابتدای طول چهارم وارد شده و با رعایت اصول ایمنی و حمایت لازم، تراورسی را به سمت شمال و سپس به سمت شرق با حرکت در جهت رول‌ها طی نمودند. طول چهارم: طول این تراورس 50 متر بوده و درجه سختی آن 5.10b و بدون کراکس می‌باشد.این تاقچه بزرگ، محل مناسبی جهت استراحت و شب‌مانی بوده و توصیه می‌شود به منظور صعود ایمن‌تر، پس از صعود تا اواسط طول چهارم، شب را در این محل سپری نموده و صعود مابقی مسیر در روز بعد انجام گیرد. پس از استراحتی کوتاه، نفرات به همان ترتیب کرده اول و دوم صعود را ادامه داده و در کارگاه انتهای طول چهارم که طاقچه‌ای نسبتاً کوچک است (مناسب برای استقرار دو نفر، با اندکی ناراحتی برای سه نفر و دشواری برای چهار نفر)، مستقر شدند. کرده اول پس از صعود، بلافاصله طول پنجم را آغاز نمود تا کارگاه برای نفرات کرده دوم خلوت شود. طول پنجم: از کنار یک کنج با لاخ سنگ و یک کراکس در انتهای مسیر، به طول 50 متر و با درجه سختی 5.10b بوده و تا زیر کلاهک ادامه داشت. کارگاه این طول نیمه‌راحت بود.در ابتدای طول ششم، صعود با یک تراورس به سمت شرق ادامه یافت.طول ششم: تا روی طاقچه، به طول 15 متر و با درجه سختی 5.10d بود.پس از اتمام این طول، به یک طاقچه وسیع و راحت با کارگاه مناسبی رسیدیم که در آن یک باکس سفید حاوی دفتر یادداشت خاطرات صعود به دیواره قرار داشت. در ساعت ۱۲:۳۰، تمامی نفرات به این محل رسیده و پس از استراحت و ثبت خاطرات، به صعود طول هفتم دیواره پرداختیم.طول هفتم: دارای درجه سختی 5.10d، به طول 35 متر، با کارگاه راحت و بدون کراکس.طول هشتم: دارای درجه سختی 5.11a، به طول 30 متر، با یک کراکس در میانه مسیر و کارگاهی نیمه‌راحت.طول نهم: با یک تراورس به سمت غرب آغاز شده و دارای شیب منفی و کنج خفته به طول 30 متر و درجه سختی 5.11c می‌باشد.در ساعت ۱۴:۰۰، تمامی اعضا به این طول رسیدند و با توجه به محدودیت زمان و برنامه بازگشت، و همچنین درجه سختی طول‌های بعدی، از ادامه صعود صرف نظر نمودیم. شایان ذکر است:طول دهم: دارای درجه سختی 5.10d و به طول 30 متر.طول یازدهم: دارای درجه سختی 5.10a و طول 15 متر است.پس از فرود از طریق کارگاه‌های طول‌های هفتم، هشتم و نهم، که بر روی همان کارگاه‌های صعود انجام شد، و پس از رسیدن به باکس سفید، استراحت و ثبت تصاویر، جهت فرود بعدی، از کارگاه ایجاد شده در سمت راست کلاهک تا اواسط طول چهارم فرود آمدیم. برای فرود از طول چهارم به سوم، پایین‌تر از درختچه، کارگاه زنجیر حلقه وجود داشته که مسیر آن با سنگ‌چین مشخص گردیده است. لازم به ذکر است که از این کارگاه تا کف مسیر دیواره، شکاف‌هایی وجود دارد که می‌بایست نسبت به احتمال گیر کردن طناب در آنها دقت کافی مبذول گردد.در نهایت تمامی نفرات در ساعت 21 به محل اقامت رسیدیم و پس از کمی استراحت برای بازدید و گردش و صرف شام به شهر داراب رفتیم.با هماهنگی قبلی برای بازگشت، دو عدد خودرو شخصی که جناب آقای سیروس اهوازیان، میزبان محترم، تدارک دیده بودند، روز جمعه ساعت 7 صبح به سمت شیراز رفت و پس از بازدید از حافظیه و باغ ارم شیراز و صرف نهار، ساعت 15 در فرودگاه شیراز حاضر شده و به سمت تهران بازگشتیم. تمامی اعضای باشگاه کوهنوردی و اسکی آلپ تهران ساعت 17 روز جمعه به تهران رسیدند و برنامه پایان یافت. نکات مهم:بهتر است برای صعود این دیواره از تهران و جلوگیری از خستگی، حتماً سفر هوایی را انتخاب کنید.صعود خود را حتماً با هماهنگی افراد محلی و بومی و حتماً با مشورت گشاینده مسیر، جناب آقای سیروس اهوازیان انجام دهید.بهترین فصل صعود این دیواره بهار تا پاییز است.به علت آهکی بودن و تیز بودن جنس سنگ دیواره داراب، بهتر است حتماً دستکش انگشت‌دار همراه داشته باشید.بهتر است برای کنترل زمان و زمانبندی مناسب برای صعود، حتماً روی تاقچه بزرگ اواسط طول چهارم شب‌مانی داشته باشید (کاملاً امن است).حتماً جهت فرود از بالای باکس سفید از کارگاه‌های زنجیر سمت راست استفاده کنید و تا حد امکان از روی کلاهک فرود نیایید.حتماً هر کرده دارای دو طناب 60 متری و 20 الی 25 عدد کوییک باشد. بلندترین طول دیواره دارای 20 عدد میانی می‌باشد.پی نوشت گزارش:نزدیک‌ترین مرکز درمانی: بیمارستان امام حسن مجتبی دارابمشاهده عکس های برنامه : کلیک کنید تهیه گزارش : حسین مهاجرپور hmp@gmx.com
ادامه مطلب

گزارش صعود زمستانه به قله کلون بستک

درود به روح بلند کوهستان و بیدلان شیدایش  روز پنجشنبه 7 دی با هماهنگی سرپرست برنامه جهت صعود به کلون بستک به همراه 6 نفر دیگر از همنوردان در ساعت 5:00 صبح همگی در محل قرار اول در گردنه قوچک راس ساعت به سمت شمشک و دیزین حرکت کردیم تا دیزین حدود 45 دقیقه تا 1 ساعت راه هست ، در ساعت 5:50 دقیقه همگی به ابتدای جاده دیزین رسیدیم که در حال حاضر جاده با خاکریز بسته شده و امکان دسترسی به سمت دیزین بالا و پیست وجود ندارد ، همگی دوستان پس از آماده شدن و تجهیز شدن در ساعت 6 صبح در جاده دیزین بالا به سمت تل تنگه حرکت کردیم ، پس از نیم ساعت پیمایش در جاده اصلی به سمت شمال شما به تل تنگه که در امتداد یک پل ماشین رو هست میرسید از اینجا باز هم باید به سمت شماد در مسیر رودخانه ادامه دهید که یک جاده خاکی وسیع هست پس از نیم ساعت پیمایش به آبشار تل تنگه رسیدیم و از اینجا به بعد دو مسیر وجود دارد یک مسیر ادامه به سمت شمال و صعود از شن اسکی هست که انرژی زیادی میگیرد و از زیر آبشار دوم دربند سر شروع میشود  و مسیر دوم صعود به روی یال در سمت غرب هست که ما به سمت غرب و روی یال رفتیم که کمی دست به سنگ داشت . بعد از پیمایش ملایم روی یال بالای دره با آفتاب شدن و رسیدن به منطقه سنگی با ارتفاع 3280 در ساعت 7:45 دقیقه همگی صبحانه خوردیم و ساعت 8 به صعود ادامه دادیم که از یک دست به سنگ دیگر عبور کردیم بالای دست به سنگ ها یکی از همنوردان خانم مریم باباسنگانی از صعود انصراف داد که با مشورت مربی ها و سرپرست برنامه آقای فراهانی ایشان را به پایین دست برگرداندند و ادامه برنامه توسط آقای رشید هماهنگی شد. از شروع دست به سنگ ها تا ارتفاع 3880 متر با استراحت های کوتاه و گام کوتاه به سمت شمال و شمال غربی پیمایش کردیم و در ساعت 11 روی یال اصلی قرار گرفتیم که از این نقطه قله کاملا مشخص بود و به سمت شمال شرقی مایل شدیم و صعود را ادامه دادیم و همگی نفرات در ساعت 12:30 دقیقه آقایان علیرضا رشید ، حسین تمیمی ، نوید محمدی ، حسین مهاجرپور و خانم محبوبه نجاری روی قله کلون بستک بودیم پس از گرفتن عکس و استراحت با تاکیدی که سرپرست برنامه آقای فراهانی  به ما داشتند از همان مسیری که صعود کرده بودیم به سمت تل تنگه فرود آمدیم و در ساعت 15:20 دقیقه به محل پارک خودرو ها رسیدیم .   پی نوشت : پناهگاه و جان‌پناه: مسیرهای صعود به قله کلون‌بستک فاقد پناهگاه یا جان‌پناه هستند. کوهنوردانی که قصد شب‌مانی در این منطقه را دارند، باید از چادر و تجهیزات لازم برای اقامت در هوای سرد استفاده کنند.دسترسی به آب: در طول مسیر صعود، هیچ منبع آب آشامیدنی وجود ندارد. بنابراین، کوهنوردان باید مقدار کافی آب همراه خود داشته باشندقلل مجاور کلون‌بستکقله کلون‌بستک در منطقه‌ای واقع شده است که با قلل دیگری مانند سرکچال و سیچال در نزدیکی قرار دارد. در غرب قله کلون‌بستک، خط‌الرأس کلون‌بستک به سرکچال وجود دارد که به سه قله سرکچال متصل می‌شود. همچنین در نزدیکی این قله، قله سیچال به ارتفاع 3729 متر قرار دارد که از بالاترین نقطه پیست اسکی دیزین قابل صعود است. پس از صعود به قله کلون‌بستک، کوهنوردان می‌توانند مسیر خود را در امتداد خط‌الرأس ادامه داده و به قلل سرکچال برسند.
ادامه مطلب

گزارش صعود قله پلنگ چال و برگشت از ایستگاه هفت

درود به روح بلند کوهستان و بیدلان شیدایش طبق هماهنگی صورت گرفته توسط سرپرست برنامه آقای هادی سرور روز جمعه ساعت ده دقیقه به پنج صبح همگی 6 نفر اعضای باشگاه انتهای خیابان بهرود جنب شهرک مخابرات جمع شدیم و راس ساعت 5 صبح به سمت قله چین کلاغ حرکت کردیم صعود به چین کلاغ در دو مسیر انجام میشود یکی از داخل دره که پا کوب آن قبل از گیت شهرک به سمت غرب و داخل دره انجام میشود و مسیر دوم بعد از گیت و انتهای خیابان شهرک با نشانه ی تیر برق و از روی یال انجام میشود ، به علت باد روی یال ما این صعود را از داخل دره آغاز کردیم پس از نیمساعت پیمایش به چشمه اول میرسید و بعد از 45 دقیقه تا یک ساعت پیمایش داخل دره به چشمه دوم و انتهای پوشش گیاهی و التدای شروع یال زیر قله میرسیم .همگی دوستان در ساعت 7:30 دقیقه صبح روی قله اول یعنی چین کلاغ بودیم و پس از عکاسی سریعا به سمت قله دوم یعنی دوشاخ حرکت کردیم از قله چین کلاغ به سمت دوشاخ ابتدا کمی به سمت شمال فرود میروید تا به گردنه ای به نام گردنه کارا میرسید که سمت شرق دره و جنگل کارا را مشاهده میکنید (اینجا در سمت غرب داخل دره یک چشمه وجود دارد )از گردنه جاپناه فلزی دوشاخ قابل مشاهده هست و تمام مسیر تا قله تیرک گذاری شده است .بعد از رسیدن به جانپناه دوشاخ باید سمت شرق و شمال شرقی بروید و قله را دور بزنید تا به قله برسید . همگی اعضا در ساعت 9:30 صبح به قله دوشاخ رسیدیم و پس از کمی استراحت و عکاسی به سمت شمال غربی و قله سیاهسنگ که فاصله کمی از دوشاخ دارد حرکت کردیم و با یک فرود و یک صعود به قله ساهسنگ رسیدیم . از اینجا قله پلنگ چال و گردنه های آن کاملا مشخص هست و با یک فرود طولانی و دست به سنگ شدن به زیر قله پلنگ چال میرسید که حدود 2 ساعت پیمایش نیاز دارد . در صاعت 12:20 دقیقه تمام نفرات روی قله پلنگ چال بودیم در سمت شمال خط الراس توچال و قله شاهنشین کاملا مشخص است و در پایین دست گرده ای بین پلنگ چال و شاهنشین به نام اشتر گردن را میتوانید ببینید در سمت جنوب غربی هم امام زاده قاسم دیده میشود . پس از کمی فرود و رسیدن به اشتر گردن سرپرست برنامه به خاطر برف زیاد و زمانبندی برنامه تسمیم به تراورس از اشتر گردن به سمت ایستگاه 7 توچال گرفتند که پس از 10 دقیقه استراحت همگی به سمت ایستگاه 7 رفتیم که به علت برفکوبی و حجم برف حدودا 3 ساعت زمان برد و در آخر ساعت 3:25 دقیقه همگی دوستان به ایستگاه هفت توچال رسیدیم و در نهایت برنامه در ایستگاه 1 توچال در ساعت 18:30 به خاطر ازدحام جمعیت در ایستگاه 5 به اتمام رسید . موقعیت جغرافیایی : مختصات نقطه استارت ( شهرک بام تهران):35.80021, 51.35920 مختصات قله چین کلاغ:35.82961, 51.35478 مختصات جان پناه چوپانان دوشاخ :35.84650, 51.3616 مختصات قله دوشاخ:35.85038, 51.35889 مختصات قله سیاه سنگ:35.85706, 51.36206 مختصات قله پلنگچال:35.88089, 51.36326 مختصات گردنه اشتر گردن :35.88435, 51.36711 مختصات ایستگاه 7 تله کابین توچال:35.88182, 51.40832 دسترسی به آب در شب مانی : ندارد پوشش تلفن همراه : برخی نقاط بهترین فصل صعود : بهار و تابستان و پاییز و زمستانایمنی منطقه : معمولی - در صعود به دوشاخ و گذر از دوشاخ به سیاه سنگ مسیر صخره ای است و با احتیاط باید عبور کرد این مسیر چالشی برای صعود به قله شاه نشین است.برای صعود این مسیر باید ابتدا از طریق دره چینکلاغ راهی قله چین کلاغ و دوشاخ شوید و از آنجا به سمت قلل اسپید، پلنگ چال ادامه دهیدپس از قله پلنگ چال به گردنه اشترگردن خواهید رسید.از طریق گردنه اشترگردن می توانید قله سربازارک و سپس شاه نشین را صعود کنید.نکاتی برای صعود به قله شاه نشین:قبل از صعود به قله، حتماً از وضعیت آب و هوا مطلع شوید.به دلیل ارتفاع زیاد قله، حتماً لباس گرم و تجهیزات مناسب کوهنوردی به همراه داشته باشید.به همراه خود آب و غذای کافی به همراه داشته باشید.در صورت عدم تجربه کافی در کوهنوردی، حتماً با یک گروه کوهنوردی باتجربه صعود کنید.  
ادامه مطلب

گزارش صعود قله تالون

درود به روح بلند کوهستان و بیدلان شیدایش شرح گزارش برنامه:طی هماهنگی قبلی سرپرست در ساعت 05:00 روز جمعه 25 دیماه 1403درمحل میدان المپیک هفت نفر از اعضاب باشگاه گرد هم جمع آمدیم و از آنجا با دو دستگاه خودرو وارد جاده کوهسار در شمال غرب تهران شده و پس از عبور از سولقان و دوراهی روستای سنگان، به سمت امام زاده داوود رفته و45 دقیقه رانندگی از سمت چپ وارد جاده فرعی والبته آسفالته روستای “رندان” شدیم. پس از عبور از روستای رندان و چند مارپیچ و افزایش ارتفاع و فاصله ای درحدود ۶ کیلومتر به محدوده روستای “تالون” رسیدیم ساعت06:20 در ورودی گیت بالای دکل مخابرات خودرو ها را پارک کردیم و در ساعت 6:30 صبح صعود به قله آغاز شد بعد از کمی پیمایش در جهت شمال شرقی آبشار تالون نمایان میشود که مسیر بالای آبشار تابستانی بوده و برای زمستان باید به سمت غرب در امتداد جاده خاکی بروید و ار کنار آخرید تیر برق با پاکوب کوچک ولی مشخص به سمت شماو و قله بروید .پس از 2 ساعت پیمایش در جهت شمال و شمال غرب در ساعت 8:30 کنار تخته سنگی روی یال همگی صبحانه خوردیم و از این جا به بعد در یال برفی به سمت غرب ادامه مسیر دادیم و در ساعت 10:30 روی قله تالون بودیم پس از نیم ساعت استراحت و گرفتن عکس دست جمعی از همان یال به سمت آبشار رفتیم و در نهایت ساعت 12 کنار آبشار تالون به مدت یکربع استراحت کردیم و در ساعت 12:30 دقیقه برنامه به اتمام رسید . مسیرهای صعود: تهران، جاده امامزاده داوود، کیلومتر 18، ورودی روستای رندان، 6 کیلومتر بعد از روستای رندان، روستای تالون.از سر جاده امامزاده داوود تا روستای رندان 5.5 کیلومتر و تا روستای تالون جمعا 11.5 کیلومتر راه است.1- مسیر یال بالای آبشار 2- خط الراس سیاه سنگ ویژگی‌های جغرافیایی تالون در نزدیکی قلل دیگری مانند قله سیاه سنگ و قله منار قرار دارد و چشم‌اندازهایی زیبا از دامنه‌های البرز مرکزی را ارائه می‌دهد. این قله دارای چشم‌اندازهای زیبای طبیعی و آبشارهایی است که در مسیر صعود به آن قابل مشاهده هستند پوشش گیاهی : ریواس، گل گاوزبان، آویشن، بنفشه، ختمی، و ترشک کوهی،گیلاس، آلبالو، گردو، و هلو،توسکا، شمشاد، بلوط، مَمْرَز، افرا، راش، زبان گنجشک، گون، گل گاوزبان و مراتعی برای چرای دام گوناگونی جانوری : گرگ، روباه، خرگوش و انواع پرندگان،عقاب و شاهین،شغال، گراز، پلنگ، خرس، قِرقی و قوش است. در رودهای آن انواع ماهی یافت می‌شود، از جمله قزل آلا، سفید، آزاد، کفال و کپور پتانسیل سایر ورزش ها : صخره نوردی ،اسکی، طیبعتگردی، دوچرخه سواری کوهستان،وجه تسمیه : تسمیه "تالون" برمی‌گردد به واژه‌های محلی و داستان‌هایی که به نامگذاری این منطقه مربوط می‌شوند. برخی از اهالی قدیمی معتقدند که نام "تالون" از واژه "تالو" گرفته شده که در لهجه محلی به معنای ناحیه‌ای محصور و مخصوص به خود است، نام "تالون" از زبان تاتی، یکی از زبان‌های کهن منطقه، گرفته شده و به معنای مکانی مرتفع و دوردست است،تالون" به معنای "ایام غارت" است. نزدیک ترین مرکز درمانی : مرکز درمانی :استان تهران، شهرستان تهران، بخش کن، آزادراه تهران - شمال، و بیمارستان نیکان غرب دسترسی به آب در شب مانی / نوع دسترسی : ندارد / سایر پوشش تلفن همراه : برخی نقاط بهترین فصل صعود : بهار و تابستان و پاییز خطرات : شرایط جوی و ابو هوا، مسیرهای دشوار و ناهموار،حیوانات وحشی، گمشدن در مسیر، کمبود آب، مشکلات ارتباطی و دسترسی امدادی و در زمستان بهمن ایمنی منطقه : بررسی و پیش بینی های اب و هوا،آمادگی جسمانی ،مقابله با حیوانات، موارد امداد و نجات بلد باشیم ، تجهیزات و آمادگی کامل، کار گروهی ،اب کافی
ادامه مطلب
سایر گزارش ها

باد شدید سد راه صعودهای زمستانی امسال هیمالیا

عوامل متعددی هستند که می‌توانند باعث شکست اکسپدیشن‌های 8000 متری شوند از جمله هیپوکسی، سرمای شدید، بهمن، بیماری، حادثه و آب و هوای بد. زمستان امسال اما هر چهار اکسپدیشن اجرا شده در اورست، آناپورنا، ماناسلو و ماکالو بدون موفقیت در صعود به قله به پایان رسیدند و دلیل اصلی سه مورد آن وجود بادهای شدید ناتمام بود. مورد چهارم هم که تلاش انفرادی یوست کوبوش برای رسیدن به اورست بود پس از یک زلزله کوچک به پایان رسید. توجه داشته باشید که کوبوش البته به هدف این فصل خود یعنی ارتفاع 7500 متر رسید.

آناپورنا
بر اساس آمار موجود، از سال 1980 تاکنون وجود بادهای شدید تعداد هفت اکسپدیشن زمستانی از 23 مورد را در  آناپورنا ناکام گذاشته‌اند و اغلب موارد ناتمام مانده در ارتفاع بین 5600 تا 7300 متری کنسل شده‌اند.
البته باید توجه داشت که از آن 23 اکسپدیشن زمستانی آناپورنا در طول نزدیک به نیم قرن، تنها دو مورد موفقیت‌آمیز بوده‌اند و هر دو هم در زمستان سال 1987 بوده است.
امسال در برنامه اکسپدیشن زمستانی آناپورنا، سارا عبدویس کوهنورد ایرانی هم حضور داشت که این اکسپدیشن هم بعد از مدتی به دلیل شرایط بد آب و هوایی و وجود بادهای شدید در نهایت کنسل شد.

ماناسلو
در 17 ژانویه 2025، سیمونه مورو، نیما رینجی شرپا و اسوالد رودریگو پریرا تنها یک هفته پس از رسیدن به بیس کمپ ماناسلو، اکسپدیشن خود را لغو کردند. آنها تصمیم گرفتند به دلیل آب و هوای بد صعود را انجام ندهند. هواشناسی دو هفته بادهای شدید تا سرعت 150 کیلومتر در ساعت را پیش بینی کرده بود و تیم تصمیم گرفت به جای اینکه تا فوریه برای بهبود شرایط صبر کند، راهی خانه شود.
تاکنون از 24 اکسپدیشن زمستانی ماناسلو، هفت مورد به دلیل بادهای شدید ناتمام مانده‌اند. علاوه بر باد، عوامل دیگر شامل برف زیاد و خطر ریزش بهمن بوده است
اولین صعود زمستانی موفق ماناسلو، در 12 ژانویه 1984 از جبهه جنوبی و با وجود بادهای بسیار شدید (گاهی بین 150 تا 170 کیلومتر بر ساعت) انجام شد.

 

دنیس اوربکو (راست) و سیمونه مورو در طول برنامه صعود موفقشان به ماکالو در سال 2009

ماکالو
ابوالفضل گوزلی از ایران و شرپاهایش در زمستان امسال در ماکالو به ارتفاع حدود 7900 متری رسیدند، اما وزش باد شدید، پیشرفت بیشتر را غیرممکن کرد. از میان قلل 8000 متری، ماکالو یکی از بادخیزترین قله‌هاست و تاکنون از 14 اکسپدیشن زمستانی، 12 مورد به دلیل باد شدید کنسل شده است.
تنها صعود موفقیت‌آمیز زمستانی ماکالو در 8 فوریه 2009 انجام شده است. دنیس اوربکو و سیمونه مورو بدون کپسول اکسیژن ماکالو را برای اولین و آخرین بار در زمستان صعود کردند.

www.explorersweb.com

بازگشت یوست کوبوش، رکورد زمستانی اورست در مسیر غربی تایید شد

یوست کوبوش آلمانی که در تلاش برای صعود زمستانی انفرادی اورست از مسیر غربی بود، به بیس کمپ بازگشته است. او چادر خود را در گردنه لهولا (Lho La) دور زد و تمام راه را تا نزدیکی لوبوچه بدون وقفه ادامه داد.
کوبوش قبل از اینکه داخل کیسه خوابش بیفتد، از طریق پیامک به اکسپلورز وب اطلاع داد: «شنبه شب با بادهای شدید جنگیدم و در تاریکی با هدف رسیدن به بالاتر از ارتفاع 7500 متر پیش رفتم و در نهایت موفق شدم.»
کوبوش آنقدر به راه خود ادامه داد تا اینکه جی‌پی‌اس ساعت او چند متر بالاتر از رکورد 7500 متری سال 1983 را ثبت کرد: 7537 متر.
کوبوش گفت: «تاریک بود، اما من تا آنجا که ممکن بود، فراتر از شانه غربی تا انتهای خط الراس برفی و ابتدای یک بخش سنگی پیش رفتم.»
کوبوش در تماس تلفنی از بیس کمپ به ما افزود: «درست است که تنها چند متر بیشتر است، اما از نظر ذهنی برای من مهم بود.» علی‌رغم داشتن سرفه‌های خشک معمول در ارتفاعات، صدای این کوهنورد جوان واضح و سالم بود.
کوبوش گفت که او تمام مسیر صعود را در شرایط برفی خوب و در یک حرکت به سبک آلپاین از کمپ یک خود در نیمه راه تا گردنه لهولا انجام داده و در آنجا کمپی برقرار کرده بود. او در برنامه‌های زمستانی قبلی خود در این مسیر اورست، کمپ دومی تشکیل نمی‌داد و در عوض چادر و وسایلش را تا آخر بالا و پایین می‌برد.
او گفت: «در واقع، چالش‌برانگیزترین بخش صعود، حفر سکوهایی برای چادر بود که برای استراحت توقف کردم. به همین دلیل تجهیزاتم را به حداقل رسانده بودم. من هیچ چیز غیر ضروری با خود حمل نمی‌کردم، جز شاید کمی سوخت یدک.»
در آخرین بخش صعود، کوبوش چادر خود را در ارتفاع 6800 متری ترک کرد، تا ارتفاع 7537 متری پیش رفت و سپس به سرعت به چادر خود بازگشت تا کمی بخوابد.
کوبوش در مورد برنامه آینده‌اش گفت: «من در این برنامه چیزهای زیادی یاد گرفتم و مهمتر از همه، در اولین حرکتم به سمت بالای کوه به هدفی که داشتم و آن شکستن رکود پیشین بود رسیدم. در حال حاضر، واقعاً به استراحت نیاز دارم و زمان برای تصمیمگیری وجود دارد.»
www.explorersweb.com

سه تیم زمستانی 8000 متری در حال آخرین تدارکات

هر سه تیم اکسپدیشن 8000 متری زمستان امسال منتظرند تا زمستان کوهنوردی به طور رسمی در ساعت 3:06 بعدازظهر به وقت نپال در تاریخ 21 دسامبر آغاز شود و تا آن زمان همگی به خوبی در حال آماده سازی برای صعود خواهند بود.
1. اورست از رخ غربی
یوست کوبوش (Jost Kobusch) از آلمان به تلاش خود برای دستیابی به هدف بلندمدت و جاهطلبانهاش ادامه میدهد: صعود انفرادی زمستانی اورست از طریق دیواره غربی. پس از تلاش برای صعود به قلهای صعودنشده در مرکز نپال و چند روز پیادهروی در دُولپو، کوبوش به منطقه خمبو رسیده است. او تا تاریخ 22 دسامبر به بیسکمپ اورست نخواهد رفت و به همهوایی در قلههای نزدیک ادامه خواهد داد. کوبوش تأکید میکند که پروژه انفرادی زمستانی اورست او شامل چندین مرحله خواهد بود و او هنوز به مرحله نهایی نرسیده است. او گفت: «در زمستانهای 2019-20 و 2021-22، [دو تلاش قبلیاش] زمان زیادی را صرف کار بر روی مسیر کردم، اطلاعات زیادی کسب کردم و مهارتهایم را تقویت کردم.» زمستان گذشته، یک آسیب او را مجبور به لغو برنامه کرد. این بار هم او میگوید که هنوز انتظار رسیدن به قله را ندارد. او اخیرا گفت که: «هدف این است که در این مرحله رکورد ارتفاع ثبت شده توسط یک تیم فرانسوی در سال 1983 را بشکنم. آنها در زمستان به ارتفاع 7500 متر در دیواره غربی رسیدند. من دوست دارم بالاتر بروم و ارتفاعات بالاتر را کشف کنم.»
2. آمادابلام قبل از آناپورنا
الکس تیکون (Alex Txikon) اسپانیایی و تیم سون سامیت ترکز نیز در دره خمبو هستند و در راه بیس کمپ آمادابلام. این کوهنورد باسکی رهبری گروه بزرگی را بر عهده دارد شامل یک تیم شرپا و چندین کوهنورد که تنها برای آمادابلام آمدهاند و دیگرانی که مایلند با تیکون ادامه دهند تا تلاش کنند آناپورنا را در زمستان صعود کنند. او پیش از این هم در زمستان گذشته روی آناپورنا تلاش کرده بود. این تیم همچنین شامل ماتیا کونته (Mattia Conte) و والدمار کووالسکی (Waldemar Kowalewski) از لهستان و ساجد سدپارا از پاکستان است. کوهنوردان دیگری که معمولاً در اکسپدیشنهای سون سامیت حضور دارند نیز ممکن است به زودی به این تیم بپیوندند. ساجد سدپارا و کووالسکی تأیید کردند که برنامه این است که طی چند روز آینده یک تلاش سریع برای قله آمادابلام انجام دهند تا بتوانند تا تاریخ 6 دسامبر به قله برسند. آنها قصد دارند آناپورنا را به سبک کلاسیک با حمایت شرپاها، ثابتگذاری مسیر و اکسیژن کمکی برای حداقل برخی از کوهنوردان تیم صعود کنند.
3. از ایتالیا تا ماناسلو
در همین حال، سیمونه مورو (Simone Moro) بیشتر نوامبر را در نپال گذرانده و علاوه بر فعالیت به عنوان خلبان، در حال گذراندن فرایند همهوایی بوده است. او اکنون به ایتالیا بازگشته است تا برخی تمرینات نهایی را قبل از رفتن به ماناسلو برای یک تلاش به سبک آلپاین با نیما رینجی شرپا (Nima Rinji Sherpa) انجام دهد. این شرپای 18 ساله، جوانترین فردی است که 14 قله بالای 8000 متر را فتح کرده است و در حال حاضر در نپال و اقصی نقاط دنیا سخنرانی انگیزشی میکند.
www.explorersweb.com

مسئول بخش خبری؛
علیرضا شوبیری

باربارا زانگرل و اولین صعود فلش روی دیواره ال کاپیتان

باربارا بابسی زانگرل، سنگنورد مطرح اتریشی با موفقیت خود در صعود فلش مسیر فری رایدر دیواره ال‌کاپیتان، همه را شگفت‌زده کرد و به نخستین فردی تبدیل شد که توانسته این مسیر را به‌صورت فلاش صعود کند. زانگرل در فاصله چهار روز از ۱۹ تا ۲۲ نوامبر 2024، مسیر معروف فری رایدر (5.13a) را با 1000 متر ارتفاع بدون هیچ سقوطی (پاندولی) با موفقیت کامل صعود کرد. او با حمایت همنورد قدیمی‌اش، جاکوبو لارچر ایتالیایی که او نیز در تلاش بود تا این مسیر را به‌صورت فلاش صعود کند اما یک بار سقوط کرد، به این موفقیت ارزشمند دست یافت. مسیر فری رایدر به‌خاطر صعود الکس هانولد در فیلم فری سولو به‌خوبی شناخته شده است. زانگرل ۳۶ ساله حالا نخستین فردی شده که توانسته مسیری را بر روی این دیواره عظیم به‌صورت فلاش صعود کند. زانگرل گفت که دوستش کالین پاویک، سال‌ها سعی کرده بود او و لارچر را قانع کند که باید فرصتی برای صعود فری رایدر به خود بدهند، اما او واقعاً باور نداشته که صعود  فلاش ممکن باشد.

گفتنی است این دو سنگنورد در سال‌های گذشته هم صعودهای ارزشمند دیگری در مسیرهای دیگر ال کاپیتان داشته‌اند.

* صعود فلش یک مسیر در سنگنوردی به معنای صعود موفق در اولین تلاش می‌باشد. البته در صعود فلش سنگنورد از قبل اطلاعاتی راجع به مسیر جمع‌آوری می‌کند ولی هیچ تلاشی روی مسیر انجام نداده است.

www.climbing.com

گزارش از؛

علیرضا شوبیری

تأیید روز ملی دماوند در شورای عالی انقلاب فرهنگی

نظر به درخواست صورت گرفته جهت درج نام «روز ملی دماوند» به تاریخ 13 تیرماه به شورای عالی انقلاب فرهنگی، مدیر کل و دبیر کمیسیون مربوطه طی نامه ای به فدراسیون اعلام داشت باتوجه به سالروز ثبت قله دماوند در فهرست آثار طبیعی ملی در 13 تیرماه 1387، پیشنهاد مذکور در جلسه مورخ 15 آذرماه 1402 در کارگروه نامگذاری روزها و مناسبتهای خاص (کمیسیون تقویم)، مطرح شد و پس از بحث و بررسی مورد تأیید قرار گرفت.

شایان ذکر است پس از طرح و تصویب در جلسه شورای فرهنگ عمومی کشور و شورای عالی انقلاب فرهنگی، برای اجرا ابلاغ خواهد گردید.
منبع خبر : فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ایران