موقعیت جغرافیایی استان

ناهمواری های استان و نحوه شکل گیری آن

تقسیمات سیاسی استان

شرح گزارش برنامه

به نام خداوندی که قله ها را در اوج آفرید

گزارش تلاش برای پیمایش خط الراس قره داغ
زمانی تصمیم اجرای این برنامه گرفته شد که چند روزی از دی ماه گذشته بود و من طی تماس تلفنی با آقای فراهانی برنامه را به ایشان اعلام کرده و آقای فراهانی،آقای هادی سرور که یکی از دوستان قدیمی بنده بود برای اجرای این برنامه معرفی کردند و بنده بدون فوت وقت با ایشان تماس گرفتم و جزئیات برنامه را گفتم و مورد قبول هر دو ما واقع شد و از همان تاریخ تمرینات هوازی،آمادگی جسمانی و برنامه ریزی ها را استارت زدیم.
مقرر شد برای بارگزاری و آشنایی و دیدن خط الراس که دوست خوبم آقا هادی برای اولین بار به آنجا می امد  یک بار گزاری بر روی قسمتی از خط الراس انجام شود که در اوایل بهمن ماه طی یک صعود دشوار یک روزه قله قره داغ را از یال شمالی صعود کردیم و بار گزاری را با موفقیت انجام دادیم.
بعد از اجرای صعود قره داغ با توجه به کمبود زمان،فوری برنامه پیش نیاز و شبیه ساز قبل برنامه اصلی،خط الراس سبلان به کسری که شامل ۵ قله بالای ۴۶۰۰ متر می باشد و چالش های یک برنامه کامل زمستانی کوهنوردی را دارد در دو هفته بعد به انجام رساندیم و بعد از اجرای برنامه پیش نیاز، برای برنامه اصلی در اسفند ماه برنامه ریزی صورت دادیم اما به دلیل مشغله های کاری و موارد دیگر که برای هر دویمان اتفاق افتاد،اجرای برنامه به تعطیلات آخر سال اختصاص یافت.
بالاخره زمان اجرای برنامه فرا رسید ،روز پنجشنبه ۲۸ ام اسفند برای هماهنگی و چک کردن تجهیزات صعود هر دویمان به تهران آمدم و زمان صعود را با چک کردن هوا با سه هواشناس مطرح کوهستان و همینطور سایت های هواشناسی، روز جمعه ۲۹ اسفند را باد با سرعت ۶۰ کیلومتر پیشبینی کرده بودند و همینطور هم بود، چون هوا برای ۵ روز مناسب بود و برنامه ریزی تیم برای ۵ روز چیده شده بود و روز اول هم ارتفاع ما کم بود و چالش خاصی برای روز اول نداشتیم به همین منظور استارت روز اول که مسیر راحتتر از بقیه روزها بود زده شد.
روز اول: ۲۹ اسفند ۱۳۹۹
ساعت ۷ صبح از تهران حرکت کردیم و ساعت ۸:۳۰ از کنار معدن نیمه کاره شن و ماسه صعودمان را آغاز کردیم هر چه بالاتر میرفتیم سرعت باد بیشتر میشد اما هوا آفتابی بود حدود ساعت ۱۱ به ابتدای خط الراس رسیدیم و رو به شرق مسیر را ادامه دادیم و قلل میان رود،نور،لاسم و چنگیز چال ها را بدون استراحت ادامه دادیم تا ساعت ۱ ظهر هوا آفتاب بود اما با رسیدن به قله چنگیزچال ۱ به ارتفاع ۳۶۵۰ متر هوا ابری شد و جهت باد هم علاوه بر پشت سر که موافق صعود بود همزمان از سمت جنوب هم شروع به وزدیدن کرد و از سرعتمان در گذر از تیغه ها گرفته شد با توجه به وزن کوله پشتی هایمان که حدود ۱۸ کیلوگرم بود و کفش ۳ پوش سرعت خیلی خوبی داشتیم، پیشبینی امروز با توجه به وضع هوا صعود تا قله پروانه بود.
با رسیدن به چنگیزچال ۲ مسیر کمی فنی و تیغه های باریک با نقاب های بزرگی همراه بود و یک فرود ۸ متری با طناب داشتیم.
ساعت حدود ۴ عصر سرعت باد خیلی زیاد شد و دمای هوا با شدت باد کاهش پیدا کرد و خیلی سرد شده بود از شیب یک قله فرعی مجبور به بازگشت به گردنه و جای امن و بدون باد شدیم و بعد از ۱۰ دقیقه محل مناسبی برای شبمانی پیدا کردیم و با بیل شروع به کندن برف شدیم و سمت باد خور چادر بلوک برفی چیدیم و بعد از یک ساعت درون چادر رفتیم و مشغول برف آب کردن و میل کردن غذاهای آماده که دوست خوبم آقا هادی زحمت تهیه آن را کشیده بود شدیم و ساعت حدود ۷ شب درون کیسه خواب رفتیم.
روز دوم: ۳۰ اسفند ۱۳۹۹
ساعت ۶ صبح از خواب بیدار شدیم و مشغول برف اب کردن و خوردن صبحانه شدیم و ساعت ۸ با هدف اتمام انگمارها شروع به ادامه مسیر کردیم هوا صاف و باد کم شده بود،پیشبینی برنامه امروز صعود تا ابتدای دوبرار غربی و شبمانی در ارتفاع بالای ۴۰۰۰ متر بود،انگیزه و توان روحی و جسمی هر دویمان عالی و سرعت و پیشروی خیلی خوبی داشتیم از چندین قله فرعی گذشتیم و چند تیغه را پشت سر گذاشتیم در سمت شمالی خط الراس بهمن های تخته ای بزرگی ریخته بودند از دور اولین انگمار دیده میشد،حجم برف مثال زدنی بود و در قسمتهایی برف کوبی سنگینی داشتیم،در چند نقطه از هوای خوب استفاده کردیم و مایعات و تنقلاتی خوردیم.
در ادامه مسیر نقاب ها بزرگتر و خطرناک تر میشدند که با ایمنی و فاصله زیاد از سمت راست آن میگذشتیم،ساعت حدود ۱ ظهر و نزدیک زمان تحویل سال سرعت باد زیاد شد و از ۳۰ کیلومتر به ۵۰ کیلومتر رسیده بود و همزمان ما به ابتدای تیغه ای بسیار باریک و مثل لبه چاقو که فقط یک لنگه کفش به سختی در آن جای میگرفت و دو طرف آن شیب حدود ۷۰ درجه بود رسیدیم که در زیر آن(قسمت شمالی) بهمن تخته ای در چندین روز قبل ریخته شده بود و شانه بهمن در تیغه مانده بود و با گذر ما هر لحظه امکان افتادن آن وجود داشت و شدت باد و کوله سنگین تعادل ما را بر هم میزد.
تیغه ها را حدود ۱۵۰ متر برگشتیم و در جای باد پناهی ساعتی استراحت کردیم تا باد کمتر شود اما بر خلاف پیشبینی هواشناسی که امروز و روزهای آینده را سرعت باد ۲۰ کیلومتر در ۳۵۰۰ متر و ۳۰ کیلومتر در بالای ۴۲۰۰ متر پیشبینی کرده بود رو به رو شدیم در اینجا یاد صحبت های یکی از دوستانم که اهل کرمان و در هواشناسی کوهستان تخصص دارد افتادم و چنین موردی را به من گوشزد کرده بود که سرعت باد در این روزها به دلیل تغییرات دمایی احتمال تغییر وجود دارد،در اینجا با همفکری همدیگر و اتکا به عقل و منطق و عدم ریسک غلط تصمیم به اتمام برنامه و برگشت به همان مکان کمپ قبلی و شبمانی مجدد در آن نقطه اقدام کردیم و ساعت حدود ۶ غروب به محل کمپ روز گذشته رسیدیم و اقدام به شبمانی کردیم.
روز سوم:۱ فروردین ۱۴۰۰
امروز تا ساعت ۷ صبح استراحت کردیم و تا ساعت ۹ مشغول برف آب کردن و صبحانه خوردن شدیم و بعد به سمت مبدا صعودمان حرکت کردیم،امروز هم بر خلاف پیشبینی هواشناسی که فقط کمی ابری بود سرعت باد بیشتر از روز گذشته حدود ۷۰ کیلومتر بود و هوا ابری همراه با بارش برف و همینطور شدت سرما بیشتر شده بود و از تصمیم روز قبل مطمئن تر شدیم.
هر چه پوشاک داشتیم پوشیدیم از جمله کلاه و عینک طوفان،در قسمتهایی از مسیر به دلیل سرعت باد به سختی صعود میکردیم،به دیواره ۸ متری که یکی از کراکس های مسیر بود رسیدیم و بدون طناب و با کوله سنگین و کفش ۳ پوش و دستکش سنگین دست به سنگ صعود کردیم.
در قسمتهای انتهایی مسیر بودیم که حدود ۲ ساعت مانده به اتمام مسیر با آقای فراهانی ارتباط برقرار کردیم و خبر برگشتمان را دادیم که ایشان با خودرو شخصی به استقبالمان آمدند و همزمان با هم ساعت حدود ۲:۳۰ عصر کنار جاده هراز همدیگر را در ملاقات کردیم و بعد از تبریک عید و صحبت از برنامه به سمت تهران برگشتیم و اجرای برنامه را به زمستان پیش رو و در یک هوای مناسب تری موکول کردیم چرا که در اوایل زمستان هوای مناسبتری برای اجرای این برنامه وجود دارد.
در پایان تشکر میکنم از آقای فراهانی که چندین سال از اساتید بنده بودند و کمکهای فراوانی برای اجرای این برنامه کردند و همینطور دوست و همنورد بسیار خوبم که روزهای خوبی رو کنار هم ساختیم و لذت بردیم.
منتظر برنامه های خوب بعدی ما باشین😉💪