موقعیت جغرافیایی استان

شرح گزارش برنامه

به نام نگارنده‌ی ماه و مهر

طبق برنامه اعلام شده از سوی باشگاه قرار شد اعضای گروه راس ساعت 6 صبح با وسایل نقلیه شخصی در پارکینگ شماره 4 بوستان آبشار تهران حاضر باشند. بخاطر محدودیت های کرونایی پارکینگ مذکور بسته و تنها اجازه ورود به پارکینگ شماره 5 وجود داشت. بعد از تکمیل شدن اعضای گروه و حضور غیاب افراد توسط سرپرست محترم، برنامه آغاز شد. هوا تاریک بود اما مسیر آسفالت از بالای آخرین پارکینگ کاملا مشخص بود و نیازی به استفاده از چراغ پیشانی نبود. ابتدا هوا کمی سرد بود و اعضای گروه لباس های گرم به تن داشتند. آفتاب کم کم رخ زیبایش را از لابلای ابرها نمایان می کرد و طلوعی چشم نواز را به تصویر می کشید. با گذشت حدود 20 دقیقه از آغاز برنامه و گرم شدن بدن، با توصیه سرپرست افراد گروه تصمیم به کم کردن لباس های خود گرفتند و پس از آن برنامه به سرعت ادامه پیدا کرد.
از بالای پیچ های ابتدایی مسیر، تصویر زیبای دریاچه چیتگر با برج های اطراف آن با وجود مه صبحگاهی بسیار زیبا بود. کم کم وارد ابتدای یال غربی قله آسیاب باد شدیم بعد از مدتی در بالای شیب جایگاه مسطحی بود که اعضای گروه دور هم گرد آمدند تا کمی بیشتر با یکدیگر آشنا شوند و کمی هم فرصت استراحت دست داد. بعد از آشنایی مختصر با اعضای گروه روی یال صعود را ادامه دادیم. با توجه به شیب زیاد مسیر، ادامه پیمایش بصورت زیگزاگی صورت گرفت تا تمام افراد گروه حتی با سطح توانایی کمتر بتوانند بدون مشکل از صعود خود لذت ببرند. ادامه مسیر هم مشخص و دارای پاکوب است. بعد از گذشت حدوداً یک ساعت به تصمیم سرپرست در محلی فنس کشی شده با شیب کمتر، بمدت 15 دقیقه استراحت کردیم و به صرف صبحانه مختصر پرداختیم. با وجود پیش بینی های مختلف مبنی بر وجود بارندگی در روز جمعه، افزایش سرعت باد و کاهش دما، هوا بسیار دلچسب و مطبوع بود و جزو روزهای تهران با آسمانی آبی و پاک محسوب میشد. به علت اعمال محدودیت های کرونایی و بسته بودن مسیر اکثر قله های تهران، و باز بودن این مسیر، افراد و تیم های زیادی در حال صعود بودند که روی یال شرقی قله آسیاب باد هم از دوردست قابل رؤیت بود. بعد از آن گروه به پیمایش ادامه داده تا در نزدیکی قله به یک مسیر مسطح رسیدیم که سمت شمال آن قله های بند عیش و پهنه حصار با پوششی از برف، خودنمایی میکردند. در سمت غرب هم قله لتمال مشاهده میشد. در آنجا سرپرست محترم برنامه در مورد جهت یابی با استفاده از نور خورشید چندین نکته آموزشی ارائه کردند. سپس با استفاده از ایده های خلاقانه و سرشار از ذوق ایشان، چندین عکس گروهی را به یادگار ثبت کردیم و بعد از آن به سمت قله حرکت کردیم. بعد از مدت کوتاهی ساعت 9:30 به قله آسیاب باد رسیدیم و جان پناه امید با شکل و شمایل خاص خودش لابلای مه نمایان شد. این جان پناه یادبودی برای گرامیداشت آتش نشان فداکار "امید عباسی" است که جان کودکی را از آتش نجات داد. جانپاه امید بیش از 20 مترمربع وسعت دارد و برای ساخت آن از مصالح طبیعی استفاده شده که به دلیل سازه ای به "نمای ابرخشت" نیز معروف است. داخل پناهگاه گروهی از شبِ قبل در آنجا کمپ زده بودند تا از سرما و وزش باد شدید در امان باشند. افراد زیادی روی قله مشغول عکاسی و برخی در حال استراحت بودند. تیم ما هم بعد از 20 دقیقه استراحت و گرفتن عکس گروهی و با مثبت بودن اکثریت آراء مبنی بر پیمایش به سمت قله لتمال، به حرکت خود ادامه داد. مسیر کاملا مشخص و دارای پاکوب است. بعد از گذشت حدود 45 دقیقه به قله لتمال رسیدیم. علت نامگذاری این منطقه به اسم" لَتمال "، وجود شمار زیادی مراتع و دام در قدیم می باشد. مناظر اطراف قله و آسمان آبی همراه با لکه های ابر بی نظیر بودند. به علت وزش باد و سرد شدن هوا به سرعت بعد از خوردن کمی تنقلات و گرفتن چند عکس یادگاری به سمت پایین حرکت کردیم. در راه برگشت هم به دلیل شکستن شیب زیاد به صلاحدید سرپرست بصورت زیگزاگی فرود آمدیم. در محلی که صبحانه را صرف کرده بودیم تصمیم به استراحت و خوردن ناهار مختصری گرفته شد و بعد از 15 دقیقه به فرود خود ادامه دادیم. پس از مجموع 12 کیلومتر پیمایش، ساعت 13:30 به محل پارک خودروها رسیدیم.

نکات ضروری:
همراه داشتن آب کافی مخصوصا در فصل گرم (زیرا در طول مسیر هیچ چشمه ای وجود ندارد).
همراه داشتن لباس مناسب برای فصل سرد.
پیمایش بصورت زیگزاگی به هنگام فرود با شیب زیاد.
دوستی با طبیعت.

لحظه‌ها می‌گذرد،
آنچه بگذشت، نمی‌آید باز...
قصه‌ای هست که هرگز دیگر
نتواند شد آغاز...