گزارش صعود قله ریزان

موقعیت جغرافیایی استان

استان تهران به مرکزیت شهر تهران با وسعتی حدود ۱۲٬۹۸۱ کیلومتر مربّع در شمال ایران قرار دارد. این استان از شمال به استان مازندران، از جنوب به استان قم، از جنوب‌غربی به استان مرکزی، از غرب به استان البرز و از شرق به استان سمنان محدود می‌شود.

ناهمواری های استان و نحوه شکل گیری آن

استان تهران در دامنهٔ جنوبی البرز مرکزی قرار دارد. ناهمواری‌های این استان به سه دسته تقسیم می‌شوند:

۱. رشته‌کوه‌های البرز در شمال تهران

۲. بخش‌های مرکزی و کوهپایه‌های جنوبی البرز

۳. دشت‌های استان تهران

۱. رشته‌کوه البرز

بخش شمالی
رشته‌کوه البرز به ۳ قسمت شرقی، مرکزی و غربی تقسیم می‌شود. استان تهران در بخش مرکزی این رشته‌کوه جای دارد. بخش مرکزی رشته‌کوه البرز به ۳ قسمت شمالی، میانی و جنوبی تقسیم می‌شود. بخش محدودی از این ارتفاعات در استان تهران و مابقی در استان مازندران واقع شده‌است.

بخش میانی
این ارتفاعات شمالی، حد شمالیِ استان تهران را تشکیل می‌دهد. در شمال‌غربی آن، کوه‌های استان البرز، و در شمال‌شرقی آن ارتفاعات فیروزکوه قرار دارد.

بخش جنوبی
سومین بخش از البرز مرکزی است که رودهای کرج و جاجرود آن را قطع کرده‌است. از کوه‌های مهم این قسمت می‌توان به لواسانات و شمیرانات را نام برد.

۲. بخش مرکزی
بخش‌های مرکزی و کوهپایه‌های جنوبی البرز که زمین‌های این ناحیه به علت داشتن شیب ملایم و خاک‌های آبرفتی برای کشاورزی مناسب است.

۳. دشت‌ها
دشت‌های استان تهران با شیب ملایم از شمال‌غربی به جنوب‌شرقی کشیده شده‌اند. این دشت‌ها به دلیل هموار بودن شرایط خوبی را برای فعالیت‌های انسانی مانند زراعت و ساختن کارخانجات، فراهم آورده‌اند.

استان تهران در جنوب شرقی مرکز رشته کوه‌های البرز که در شمال ایران از آذربایجان تا خراسان با جهت غربی- شرقی کشیده شده، قرار دارد. رشته کوه‌های البرز به سه دیواره تقسیم می‌شود:
1- دیواره شمالی: ارتفاعات محدودی از این دیواره در استان تهران و بقیه آن در استان مازندران قرار دارد.
2- دیواره میانی: حد شمالی استان را تشکیل می‌دهد و بلندترین قسمت رشته کوه‌های البرز مرکزی است. کوه دماوند به ارتفاع ۵۶۷۱ متر در بخش لاریجان شهرستان آمل استان مازندران قرار دارد. این دیواره بزرگ کوهستانی به صورت کوه‌های «کندوان» و پس از آن کوه‌های «طالقان» در شمال غربی استان، تا محل به هم پیوستن رود «الموت» به «طالقان رود»، ادامه می‌یابد. در شمال شرقی نیز این دیواره با نام رشته ارتفاعات شهرستان فیروزکوه و سوادکوه تا دره رود فیروزکوه (شعبه اصلی حبله رود) که از جنوب دامنه‌های شرقی آن می‌گذرد، ادامه می‌یابد. در شرق دره فیروزکوه که پس از دریافت زیرشاخه‌هایی حبله رود نامیده می‌شود، ارتفاعات «شهمیرزاد» شروع می‌شود.
3- دیواره جنوبی: سومین بخش از ارتفاعات مرکزی است که رودخانه‌های جاجرود و کرج آن را بریده و به سه قسمت جدا از هم تقسیم نموده‌است. این سه قسمت عبارت‌اند از:
1- کوه‌های لواسانات که بین دره‌های رود دماوند و جاجرود قرار دارند و در شمال به دره «رود لار» محدودند. دنباله این کوه‌ها در شرق جاده آبعلی و دماوند تا دره حبله رود ادامه یافته‌اند.
2- کوه‌های شمیرانات که میان سرچشمه‌ها جاجرود و کرج قرار دارند و بلندترین نقطه آن‌ها قله‌ها خلنو، سرکچال و کلون‌بستک با ارتفاع بین ۴۲۰۰ تا ۴۳۷۵ متر است.
3- کوه‌های کهار که از غرب دره رود کرج آغاز شده و در جنوب طالقان رود به موازات آن ادامه دارند.

علاوه بر این سه دیوار کوهستانی، در جنوب و شرق دشت تهران کوه‌هایی با ارتفاع کمتر وجود دارند که مهم‌ترین آن‌ها کوه‌های حسن‌آباد و نمک در جنوب و بی‌بی شهربانو و القادر در جنوب شرقی و ارتفاعات قصرفیروزه در شرق است.

تقسیمات سیاسی استان

در سال 1397، استان تهران دارای 16 شهرستان، 34 بخش، 46 شهر، 71 دهستان و 1047 آبادی بوده است.

شرح گزارش برنامه

قله ریزان در منطقه لواسانات از شهرستان شمیرانات و در ناحیه روستای افجه می باشد. این کوه به ارتفاع ۳۵۷۰ متر است. مسیر دسترسی ریزان از دشت هویج می باشد. از مهمترین قلل در همسایگی آن می توان به آتشکوه (۳۸۵۰ متر) در غرب و پرسون در شرق و ساکا در جنوب غرب آن اشاره کرد. مسیر اصلی صعود به قله از دشت هویج بعد از روستای افجه می باشد. درجه سختی صعود متوسط است و با گام برداری متوسط ، رفت و برگشت حدود 8 ساعت طول خواهد کشید. در مسیر صعود به قله دسترسی به آب وجود ندارد ولی یک چشمه در دشت هویج کنار کلبه ها وجود دارد. از نظر آنتن دهی موبایل نیز به جز قسمت های خاصی از مسیر صعود به ویژه در ارتفاعات بالاتر، آنتن دهی ضعیف است. 

طبق اعلام قبلی باشگاه ، ساعت 5 صبح در محل قرار، ضلع جنوبی پل سید خندان، به اتفاق 18 نفر از کوهنوردان عزیز شامل سرپرست محترم برنامه آقای فراهانی ، گرد هم آمدیم و در نهایت با یک تاخیر 20 دقیقه ای از محل قرار با یک دستگاه مینی بوس به سمت لواسان حرکت کردیم. حدود ساعت 6:30 دقیقه به روستای افجه رسیدیم و بعد از آماده شدن گروه ، از مسیر جاده خاکی به سمت دشت هویج حرکت کردیم.پس از عبور از روستای افجه و در محل یک پیچ یک سربالایی به شکل کوچه باغ قرار گرفته است. پس از ورود به این کوچه باغ و بعد از گذشتن از بین ویلاهای مسکونی منطقه به یک رودخانه رسیدیم که در در این قسمت با عبور از رودخانه و رفتن به سمت چپ آن مسیر کوهپیمایی پهنی آغاز شد که تا دشت هویج از بین باغات منطقه ادامه داشت. بعد از حدود یک ساعت پیاده روی به دشت هویج رسیدیم. پس از رسیدن به دشت هویج قله ریزان  در آن سوی این دشت دیده می شد. شکل این قله با سر نسبتا تخت و یک نوار سنگی در قسمت بالایی کوه می باشد. بعد از توقف حدود 30 دقیقه ای جهت صرف صبحانه و پس از معارفه کوتاه اعضای تیم ، با سر قدمی آقای شاه بنده و سرپرستی آقای فراهانی به سمت قله ریزان به راه افتادیم. با عبور از دشت هویج یک آغل را دیده می شود. با عبور از کنار این آغل و حرکت به سمت قله ریزان مسیر پاکوب قله که یال جنوبی قله هست نمایان میگردد. شیب مسیر تدریجا با صعود قدری بیشتر میشود. در بین مسیر صعود آقای فراهانی فرصت های کوتاه چند دقیقه ای برای استراحت و تغذیه و نوشیدن آب می داد. بعد از گذشت حدود دو ساعت به نوار سنگی رسیدیم که نیاز به عبور با قدری دست به سنگ شدن داشت که با راهنمایی و کمک آقای فراهانی از این قسمت نیز به سلامت عبور کردیم. با عبور از این نوار سنگی و پس از طی مسافتی حدودا یک ساعته به قله ریزان رسیدیم. پس از استراحت کوتاه و انداختن عکس دسته جمعی ، مسیر فرود را در پیش گرفتیم. مسیر برگشت متفاوت با مسیر رفت بود. مسیر روی یال غربی قله ریزان به سمت قله آتشکوه قرار داشت. بعد از عبور از سنگ ها و رسیدن به گردنه ، روی مسیر شن اسکی به سمت پایین و داخل دره حرکت کرده و در قسمتی از مسیر به همان مسیر رفت رسیدیم و با ادامه دادن این مسیر حدود ساعت 15:30 دقیقه به دشت هویج رسیدیم. پس از استراحتی کوتاه ، مسیر را به سمت روستای افجه ادامه دادیم و حدود ساعت 17 به محل مینی بوس در روستای افجه رسیدیم و حدود  ساعت 18 عصر به محل قرار اولیه که پل سید خندان بود رسیدیم.

ایمیل : saeedmottaginia1990@gmail.com