انتشار در :
گزارش صعود قله گل اندام
| تاریخ برگزاری: | ۱۷ آذر ۱۴۰۲ |
|---|---|
| منطقه مربوط: | جاده هراز - روستای ایرا |
| ارتفاع پارکینگ خودرو (متر): | 2200 |
| ارتفاع قله (متر): | 2985 |
| مختصات سایت (پای کار): | 39 S 605836 3967916 |
| کل زمان حرکت از مبدأ تا پارکینگ (ساعت): | 02:15 |
| نحوه دسترسی از شهر مبدأ تا مقصد: | انتهای بزرگراه بابایی شرق یا زین الدین شرق - آزادراه تهران پردیس - جاده هراز - بعد از آب اسک - روستای ایرا |
| مسافت از شهر مبدأ تا مقصد: | 90 کیلومتر |
| سرپرست برنامه: | علیرضا رشید |
| نفرات شرکت کننده: | آقایان: سامان جاهد، علیرضا شوبیری، میلاد جوادی، فرشید آژیر، حمید میرزائی بانوان: لیلا مهریزی، فرزانه رشید، ارغوان عسکری پور، فاطمه نصرالله |
| تنظیم و نوشتن گزارش: | حمید میرزائی |
موقعیت جغرافیایی استان
استان مازندران با مرکزیت شهر ساری، در شمال ایران و جنوب دریای خزر واقع شده است و با استان های گلستان، سمنان، تهران، البرز، قزوین و گیلان مرز مشترک دارد. قله «گل اندام» که در روستای ایرا از روستاهای بخش لاریجانِ شهرستان آمل واقع شده، با نام های دیگری همچون «هماسون» و «گلندان» نیز شناخته می‌شود. این قله در غربِ خط‌الراسی، غربی شرقی‌ست. از دیگر قله‌های این خط‌الراس می‌توان رئیس‌کوه، عبرت و پاشوره را نام برد. در سمت شمالِ این قله، شهر رینه، شمال غرب، روستای آب اسک و کوه دماوند، شمال شرق، نیاک و در جنوب شرق نیز لاسم قرار گرفته است.شرح گزارش برنامه
در ساعت ۴:۳۰ روز جمعه با یک دستگاه مینی بوس، از زیر پل سیدخندان به مقصد روستای ایرا حرکت کردیم. پس از گذر از بزرگراه بابایی شرق و پس از آن آزادراه تهران - پردیس وارد جاده‌ی هراز شدیم. درست بعد از روستای آب اسک با دیدن تابلو راهنمای کوچکی در کنار جاده که روی آن نام «روستای ایرا» نوشته شده بود، وارد جاده‌ای به سمت جنوب شدیم. جاده‌ای پرپیچ و خم که ما را به روستای ایرا هدایت می‌کرد. در نهایت در ساعت ۶:۴۵ پس از تجهیز شدن نفرات، پیمایش را از ضلع جنوبی روستا آغاز کردیم.
مسیرِ پیش رو تقریبا در جهت جنوب بود که از طریق یک یال به قله می‌رسید. در ابتدای پیمایش، تا رسیدن به روی یال، پاکوب مشخصی وجود ندارد. اما پس از قرار گرفتن روی یال، چشم اندازی از مسیر پیش رو مشخص است. در ابتدای مسیر، یک پرچم با میله‌ای بلند قرار گرفته است. به مسیرمان روی یال ادامه می‌دهیم. پشت سرمان، پرتوی حاصل از طلوع خورشید که قله‌ی دماوند را نارنجی رنگ کرده به وجدمان می‌آورد. مسیر، به جز شیب ممتد چالش چندانی ندارد. در بخش‌هایی، پاکوب وجود ندارد اما با کمی دقت و البته داشتن امکانات مسیریابی می‌توان در مسیر اصلی قرار گرفت. پس از طی تقریبا ۱ ساعت پیمایش، در سمت جنوب شرقی‌مان (شمالِ قله) دیواره‌ای تقریبا به ارتفاع ۱۸۰ متر مشخص می‌شود. پس از دیواره، شیب، تندتر می‌شود. برف چندانی در مسیر نیست اما همان میزان، با کمی باد و سوز سرما اجازه‌ی استراحت و صرف صبحانه را نمی‌دهد. در تمام مسیر، دماوند پشت سرمان است. به مسیر ادامه می‌دهیم و به محض رسیدن به انتهای شیب، خط الراس عظیمِ «دوبرار» با زیبایی بی حد و حصرش خودنمایی می‌کند. قله‌ی گل اندام در سمت شرقمان است. مسیر را در جهت شرق و بعد از آن شمال ادامه می‌دهیم و پس از عبور از مسیری سنگی در ساعت ۱۰ به قله می‌رسیم.
پس از ثبت عکسی یادگاری، مسیر فرود را از مسیری متفاوت از مسیر صعود پیش می‌گیریم. با کمی فرود در جهت جنوب و پس از آن شمال، ادامه می‌دهیم. مسیر فرود، برف بیشتری دارد. پاکوب، چندان مشخص نیست و مسیرِ برف‌کوبی شده‌ای هم وجود ندارد. به دنبال سرپرست برنامه، مسیر را ادامه می‌دهیم. تقریبا در ارتفاع ۲۵۰۰ متری، کلبه ای با چند درخت در اطراف آن وجود دارد که محل مناسبی برای استراحت است. با کاهش ارتفاع و کم شدن برف، پاکوب کاملا مشخص می‌شود. این مسیرِ پاکوب تا روستای ایرا بدون هیچ چالشی ادامه می‌یابد. در نهایت پس از ۲ ساعت پیمایش، در ساعت ۱۲:۳۰ به روستای ایرا رسیدیم. برنامه در ساعت ۱۴:۳۰ در زیر پل سید خندان پایان یافت.
حمید میرزائی h.mirzaie26@gmail.com
دیدگاه‌ها