موقعیت جغرافیایی استان

شرح گزارش برنامه

پنجشنبه 14 اسفند ماه ساعت 3:30 صبح میدان داراباد جمع شدیم و پس از چک کردن وسایل فنی لازم شامل کرامپون طناب انفرادی کلنگ و...  ، ساعت 3:45 بامداد در قالب تیمی چهار نفره  شروع به حرکت کردیم.
هوا بسیار خوب بود و به سمت یال صعود حرکت کرده و با برداشتن آب کافی از لوله آب در زیر درخت اول در ابتدای یال صعود ، در کنار سرباز خانه قدیمی حرکت کردیم . اول روشنایی صبح به این سربازخانه که الان حالت پناهگاه دارد رسیدیم و صبحانه مختصری خوردیم و مسیر را به سمت قله داراباد ادامه دادیم در طول مسیر دو سگ ما را از ابتدا همراهی میکردند.
ساعت 7:30 به قله داراباد رسیدیم و با استراحت کافی  و تکمیل صبحانه آماده حرکت به سمت تیغه ها شدیم. هواشناسی هوا را کمی ابری با باد حدود 20-25  کیلومتر بر ساعت پیش بینی کرده بود که خوشبختانه  باد بسیار کمتر بود و با تابش آفتاب هوای بسیار بهتری پیش رو بود حجم برف تا قله داراباد کم بود اما روی تیغه ها برف خوبی دیده میشد و بیش از یک هفته بود که بارش قابل ملاحظه ای در منطقه نباریده بود و مسیر برای صعود مناسب بود. یکی از اعضاء تیم که  برنامه صعودش تا قله داراباد بود، از روی از ما جدا شد و به سمت میدان داراباد بازگشت و تیم سه نفره ما ساعت 8:30 از قله داراباد به سمت تیغه ها حرکت کردیم.
شرایط مسیر خوب بود و بروی سنگ و برف سفت ارتفاع کم کردیم و سعی میکردیم کاملا از روی تیغه حرکت کنیم. در بعضی نقاط ، ردپای قدیمی از تیمی که روزهای قبل و یا هفته قبل از مسیر عبور کرده بودند، دیده میشد و همچنان سگها ما را دنبال میکردند تا جایی که از یک سنگ دیواره ای بلند ، ارتفاع کم میکردیم  یکی از سگها نتوانست پایین بیاید و برگشت اما سگ دیگر ادامه داد. شرایط برف مناسب بود و نیاز چندانی به کرامپون حس نمیشد.
سنگها و قله ها را یکی پس از دیگری طی کردیم تا ساعت 11:30 به قله سیاهبند در میانه تیغه ها رسییم. این قله از میدان اوشان هم صعود میشود و از قله داراباد بلند تر است و 3350  متر ارتفاع دارد و بلند ترین نقطه بر روی تیغه هاست. پس از استراحتی کوتاه مسیر را ادامه دادیم از اینجا جهت خط الراس به سمت غرب و جنوب غرب تغییر میکند و و دید بسیار زیبایی دارد سپس تا حدی قابل توجه ارتفاع کم میشود  و سپس دوباره به سمت هرم های انتهای تیغه ارتفاع میگیرد.
قبل از هرم ها حجم برف بسیار زیاد میشود و چاله برف هایی چسبیده به سنگ دیده میشود که بسیار باید احتیاط کرد.
قبل هرمها در انباشتگی برف  سگ همراهمان نتوانست سنگ و برف را عبور کند و از ادامه مسیر منصرف شد و بازگشت..
سه هرم مجزا دیده میشود که اولی و دومی  را ما از رو صعود کردیم آخری از سمت چپ راه داشت که از دامنه سنگی آن که از برف انباشته بود عبور کردیم  و در انتها مشخص شد که میشد و البته بهتر بود که این هرم آخر هم از رو صعود میکردیم.ساعت 14:45 به پایان تیغه ها رسیدیم و پس از استراحت خوبی برای ادامه مسیر آماده شدیم.در ابتدا قصد داشتیم تا توچال ادامه دهیم که بعلت طولانی شدن زمان برنامه تصمیم گرفتیم تا قله لزون شرقی ادامه دهیم و سپس به سمت جنوب  و قله کلک چال برویم. ساعت 16 برفراز قله لزون شرقی با ارتفاع 3550 بودیم. برای برگشت میتوانستیم به سمت دشت پیازچال و گردنه کلک چال برویم که با توجه به حجم برف خطر بهمن محسوس بود . بنابراین پس از صرف نهار بصورت خط الراسی به سمت قله کلکچال 2 حرکت کردیم و از آنجا به سمت قله کلکچال 1 و ساعت 17:30  از این قله از روی یال به سمت گردنه حرکت کردیم که اینجا خورشید رو به غروب بود و برفهای یخ زده سمت غرب یال منظره زیبایی ایجاد کرده بود و البته در این شیب باد سردی وزیدن گرفته و برفها یخ زده بودند و کمی نیاز به کرامپون احساس میشد. در ادامه از گردنه به سمت اردوگاه کلکچال و پارک جمشیدیه حرکت کردیم و حدود ساعت 20:45 به پارک جمشیده رسیدیم  و برنامه به پایان رسید.