برنامه آماده سازی پلکانی صعود علم کوه، سبلان و دماوند

باشگاه کوهنوردی و اسکی آلپ در نظر دارد از اردیبهشت سال 1404 برنامه آماده سازی پلکانی صعود علم کوه، سبلان و دماوند را برگزار نماید.
در همین راستا افراد مبتدی و کوهنوردان تازه کار می‌توانند با شرکت در برنامه‌های اعلام شده تحت عنوان فوق تا تابستان پیش رو، خود را برای شرکت در برنامه‌های صعود قلل سبلان، علم کوه و دماوند آماده کنند.
بی شک الزامی به حضور در تمامی برنامه‌های ارائه شده نخواهد بود ولی برای رسیدن به یک آمادگی حداقلی، شرکت در 6 برنامه از جمله مورد آخر (شبمانی روی قله توچال) برای صعود قله دماوند ضروری می‌باشد.
هزینه در نظر گرفته شده برای حضور در این برنامه حداقلی در نظر گرفته شده است تا تمامی افراد علاقه‌مند، بدون دغدغه بتوانند حضور داشته و از خدمات سرپرستی، مربی راهنما و بیمه برخوردار ‌باشند.

واتساپ مشاوره ثبت نام: 09121942327 آقای علیرضا شوبیری

عوامل متعددی هستند که می‌توانند باعث شکست اکسپدیشن‌های 8000 متری شوند از جمله هیپوکسی، سرمای شدید، بهمن، بیماری، حادثه و آب و هوای بد. زمستان امسال اما هر چهار اکسپدیشن اجرا شده در اورست، آناپورنا، ماناسلو و ماکالو بدون موفقیت در صعود به قله به پایان رسیدند و دلیل اصلی سه مورد آن وجود بادهای شدید ناتمام بود. مورد چهارم هم که تلاش انفرادی یوست کوبوش برای رسیدن به اورست بود پس از یک زلزله کوچک به پایان رسید. توجه داشته باشید که کوبوش البته به هدف این فصل خود یعنی ارتفاع 7500 متر رسید.

آناپورنا
بر اساس آمار موجود، از سال 1980 تاکنون وجود بادهای شدید تعداد هفت اکسپدیشن زمستانی از 23 مورد را در  آناپورنا ناکام گذاشته‌اند و اغلب موارد ناتمام مانده در ارتفاع بین 5600 تا 7300 متری کنسل شده‌اند.
البته باید توجه داشت که از آن 23 اکسپدیشن زمستانی آناپورنا در طول نزدیک به نیم قرن، تنها دو مورد موفقیت‌آمیز بوده‌اند و هر دو هم در زمستان سال 1987 بوده است.
امسال در برنامه اکسپدیشن زمستانی آناپورنا، سارا عبدویس کوهنورد ایرانی هم حضور داشت که این اکسپدیشن هم بعد از مدتی به دلیل شرایط بد آب و هوایی و وجود بادهای شدید در نهایت کنسل شد.

ماناسلو
در 17 ژانویه 2025، سیمونه مورو، نیما رینجی شرپا و اسوالد رودریگو پریرا تنها یک هفته پس از رسیدن به بیس کمپ ماناسلو، اکسپدیشن خود را لغو کردند. آنها تصمیم گرفتند به دلیل آب و هوای بد صعود را انجام ندهند. هواشناسی دو هفته بادهای شدید تا سرعت 150 کیلومتر در ساعت را پیش بینی کرده بود و تیم تصمیم گرفت به جای اینکه تا فوریه برای بهبود شرایط صبر کند، راهی خانه شود.
تاکنون از 24 اکسپدیشن زمستانی ماناسلو، هفت مورد به دلیل بادهای شدید ناتمام مانده‌اند. علاوه بر باد، عوامل دیگر شامل برف زیاد و خطر ریزش بهمن بوده است
اولین صعود زمستانی موفق ماناسلو، در 12 ژانویه 1984 از جبهه جنوبی و با وجود بادهای بسیار شدید (گاهی بین 150 تا 170 کیلومتر بر ساعت) انجام شد.

دنیس اوربکو (راست) و سیمونه مورو در طول برنامه صعود موفقشان به ماکالو در سال 2009

ماکالو
ابوالفضل گوزلی از ایران و شرپاهایش در زمستان امسال در ماکالو به ارتفاع حدود 7900 متری رسیدند، اما وزش باد شدید، پیشرفت بیشتر را غیرممکن کرد. از میان قلل 8000 متری، ماکالو یکی از بادخیزترین قله‌هاست و تاکنون از 14 اکسپدیشن زمستانی، 12 مورد به دلیل باد شدید کنسل شده است.
تنها صعود موفقیت‌آمیز زمستانی ماکالو در 8 فوریه 2009 انجام شده است. دنیس اوربکو و سیمونه مورو بدون کپسول اکسیژن ماکالو را برای اولین و آخرین بار در زمستان صعود کردند.

www.explorersweb.com

یوست کوبوش آلمانی که در تلاش برای صعود زمستانی انفرادی اورست از مسیر غربی بود، به بیس کمپ بازگشته است. او چادر خود را در گردنه لهولا (Lho La) دور زد و تمام راه را تا نزدیکی لوبوچه بدون وقفه ادامه داد.
کوبوش قبل از اینکه داخل کیسه خوابش بیفتد، از طریق پیامک به اکسپلورز وب اطلاع داد: «شنبه شب با بادهای شدید جنگیدم و در تاریکی با هدف رسیدن به بالاتر از ارتفاع 7500 متر پیش رفتم و در نهایت موفق شدم.»
کوبوش آنقدر به راه خود ادامه داد تا اینکه جی‌پی‌اس ساعت او چند متر بالاتر از رکورد 7500 متری سال 1983 را ثبت کرد: 7537 متر.
کوبوش گفت: «تاریک بود، اما من تا آنجا که ممکن بود، فراتر از شانه غربی تا انتهای خط الراس برفی و ابتدای یک بخش سنگی پیش رفتم.»
کوبوش در تماس تلفنی از بیس کمپ به ما افزود: «درست است که تنها چند متر بیشتر است، اما از نظر ذهنی برای من مهم بود.» علی‌رغم داشتن سرفه‌های خشک معمول در ارتفاعات، صدای این کوهنورد جوان واضح و سالم بود.
کوبوش گفت که او تمام مسیر صعود را در شرایط برفی خوب و در یک حرکت به سبک آلپاین از کمپ یک خود در نیمه راه تا گردنه لهولا انجام داده و در آنجا کمپی برقرار کرده بود. او در برنامه‌های زمستانی قبلی خود در این مسیر اورست، کمپ دومی تشکیل نمی‌داد و در عوض چادر و وسایلش را تا آخر بالا و پایین می‌برد.
او گفت: «در واقع، چالش‌برانگیزترین بخش صعود، حفر سکوهایی برای چادر بود که برای استراحت توقف کردم. به همین دلیل تجهیزاتم را به حداقل رسانده بودم. من هیچ چیز غیر ضروری با خود حمل نمی‌کردم، جز شاید کمی سوخت یدک.»
در آخرین بخش صعود، کوبوش چادر خود را در ارتفاع 6800 متری ترک کرد، تا ارتفاع 7537 متری پیش رفت و سپس به سرعت به چادر خود بازگشت تا کمی بخوابد.
کوبوش در مورد برنامه آینده‌اش گفت: «من در این برنامه چیزهای زیادی یاد گرفتم و مهمتر از همه، در اولین حرکتم به سمت بالای کوه به هدفی که داشتم و آن شکستن رکود پیشین بود رسیدم. در حال حاضر، واقعاً به استراحت نیاز دارم و زمان برای تصمیمگیری وجود دارد.»
www.explorersweb.com