دوره های آموزشی جاری
اخبار
آرشیو اخبار
گزارش برنامه

گزارش صعود قلل کلکچال و اسپیلت

مسیرهای دسترسی به قلل کلکچال و اسپیلت:یکی از اصلی‌ترین مسیرها به قلل کلکچال و اسپیلت، مسیر پارک جمشیدیه تا اردوگاه کلکچال (پناهگاه کلکچال) است که در چندین نقطه دسترسی به آب آشامیدنی، کافه و سرویس‌های بهداشتی داشته و پرترددترین راه تا قله کلکچال است. این مسیر بعد از گذشتن از اردوگاه کلکچال و گردنه کلکچال از یال غربی قله، به کلکچال می‌رسد. مسیر دیگر که کمتر استفاده می‌شود از دره گلابدره شروع شده و بکرتر و سرسبزتر بوده و در انتها به اردوگاه کلکچال و مانند مسیر اصلی از طریق گردنه کلکچال به قله منتهی می‌شود. مسیرهای دیگری هم برای صعود به قله کلکچال وجود دارد از جمله انتهای دره دارآباد که البته مسیرهای طولانی‌تر و خیلی کم ترددتری هستند. قله اسپیلت هم که در میانه مسیر کلکچال قرار داشته و مسیر نرمال صعود به آن از سمت غرب گردنه کلکچال با حدود 20 دقیقه پیمایش می‌باشد. البته برای صعود به قله اسپیلت مسیر گرده‌ای از سمت جنوب قله هم وجود دارد که نیاز به تجربه و تجهیزات فنی است. زمان‌بندی برنامه:ساعت 5:40 صبح جمعه 12 آبان از پارکینگ دره گلابدره (در انتهای خیابان شکیبایی) به سمت قله کلکچال راهی شدیم و بعد از 4 ساعت و 50 دقیقه پیمایش و استراحت، راس ساعت 10:30 به قله کلکچال رسیدیم. 30 دقیقه در قله به استراحت و ثبت تصاویر گذشت. مسیر برگشت هم از همان مسیر رفت بود با این تفاوت که در گردنه کلکچال (که گردنه لوپهنه هم نامیده می‌شود) حدود 40 دقیقه برای رفتن به قله اسپیلت و برگشت دوباره به مسیر اصلی صرف کردیم. در نهایت هم ساعت 15:20 به پارکینگ دره گلابدره رسیدیم. شرح برنامه:بر اساس اعلام سرپرست برنامه، همه شرکت‌کنندگان تا ساعت 5:30 صبح در انتهای پارکینگ دره گلابدره (ارتفاع 1815 متر) حضور داشته و بعد از صحبت و هماهنگی اولیه راس ساعت 5:40 صبح از مسیر پاکوب سمت چپ دره به سمت اردوگاه کلکچال راهی شدیم. کل مسیر پاکوب مشخصی در جهت کلی به سمت شمال شرقی داشته و بدون نیاز به دست به سنگ یا مشکل دیگری به اردوگاه کلکچال منتهی می‌شود. در ابتدای این مسیر یک کلبه و کافه کوچک وجود دارد و در ادامه مسیر هم چندین چشمه آب و پوشش گیاهی قابل توجهی وجود دارد. ساعت 7:20 صبح زیر درختان کنار مسیر برای صرف صبحانه مقداری توقف داشتیم و حدود ساعت 8 صبح در ارتفاع حدود 2500 متر به دشت کوچکی رسیدیم که مزرعه و کلبه‌ای آنجا بود و دید خوبی به اردوگاه کلچال وجود داشت. ساعت 8:25 صبح به اردوگاه کلکچال (ارتفاع 2600 متر) رسیدیم و بعد از 10 دقیقه استراحت به سمت قله راه افتادیم.از اردوگاه تا گردنه کلکچال هم پاکوب مشخصی وجود دارد و چند جایی هم در ابتدای مسیر علایم راهنما دیده می‌شود ولی دیگر از آب هیچ خبری نیست. ساعت 9:20 به گردنه کلکچال (ارتفاع 3030 متر) رسیدیم. به محض رسیدن به روی گردنه اولین صحنه‌ای که به چشم می‌آید، چشم انداز زیبایی از بخش بزرگی از خط الراسی دارآباد به توچال در روبرو است. وسط گردنه هم یک تابلوی بزرگ راهنما قرار دارد که مسیرهای مختلف را نشان داده است. روی گردنه چندین راه وجود دارد؛ یکی پاکوب اصلی در جهت شمال شرقی به سمت قله کلکچال، یکی پاکوبی جهت غرب به سمت قله اسپیلت، یکی پاکوبی در جهت شمال غربی به سمت اردوگاه شیرپلا و یک مسیر هم در جهت تقریباً شمال شرقی به سمت دره پیازچال. ما از پاکوب اصلی در جهت شمال شرقی به سمت قله کلکچال راهی شدیم و ساعت 10:15 دقیقه به قله فرعی کلکچال (ارتفاع 3300 متر) و ساعت 10:30 به قله اصلی کلکچال (ارتفاع 3350 متر) رسیدیم.بعد از 30 دقیقه استراحت و عکاسی روی قله از همان مسیر به سمت گردنه بازگشتیم. در گردنه ابتدا در مسیر نرمال و در جهت غرب به سمت قله اسپیلت (ارتفاع 3100 متر) رفتیم. در این مسیر کوتاه 20 دقیقه‌ای که فراز و فرودی دارد، ابتدا به یک قله کوتاه‌تر رسیدیم که روی آن هم با رنگ نام اسپیلت نوشته شده بود و پایه فلزی هم قرار داشت ولی قله اصلی اسپیلت کمی جلوتر می‌باشد. اسپیلت یک قله صخره‌ای زیبا و مشرف به بند یخچال و دیواره شروین است. روی قله ظرفیت نفرات کمی وجود دارد و کوهنوردان به نوبت برای عکاسی روی مرتفع‌ترین نقطه قله می‌رفتند. ما هم بعد از عکاسی به سرعت به مسیر اصلی برگشتیم و به سمت اردوگاه راهی شدیم. در اردوگاه کلکچال که تقریباً تمام امکانات لازم را از جمله بوفه، رستوران با چند نوع غذای ساده و البته قیمت مناسب، سرویس‌های بهداشتی، نمازخانه، بخاری، میز و نیمکت و... را دارد حدود 45 دقیقه برای صرف ناهار و استراحت توقف کردیم و بعد دوباره از طریق مسیر گلابدره به سمت پارکینگ رفتیم و ساعت 15:20 برنامه به اتمام رسید. وضعیت آب و هوا:بر اساس پیش‌بینی سایت‌های هواشناسی هوای صبح روز جمعه نیمه ابری و از نزدیک ظهر به بعد آفتابی اعلام شده بود ولی بر خلاف این پیش‌بینی‌ها از حدود ساعت 8:30 صبح و بعد از عبور از اردوگاه، هوا کاملاً ابری شد و در تمام طول مسیر رفت تا قله و برگشت تا اردوگاه در مه بودیم. البته وزش باد یا بارش باران نداشتیم و دمای هوا هم خوب و دلپذیر بود و در سردترین زمان فقط روی قله دمای هوا به 2 درجه سانتیگراد بالای صفر رسید.  
ادامه مطلب

گزارش صعود سراسری قله توچال - مسیر شماره 1

مسیر دسترسی:قله توچال به دلیل نزدیکی و راحتی دسترسی، در تمام طول سال شمار زیادی صعودکننده دارد و مورد توجه بسیاری از کوهنوردان است. البته وجود تله کابین توچال که از سمت منطقه ولنجک تا نزدیکی قله توچال برقرار است حتی برای افرادی که توانایی کافی برای صعود به قله توچال ندارند نیز امکان صعود و حضور بر روی قله زیبای توچال را فراهم کرده است. برای صعود به قله توچال مسیرهای مختلفی وجود دارد. از جمله پرترددترین مسیرهایی که از سمت شمال شهر تهران به قله توچال منتهی می‌شوند، می‌توان به این موارد اشاره کرد: 1- مسیر جنوبی: میدان سربند – پناهگاه شیرپلا- جانپناه امیری (سیاه سنگ) – قله توچال (مشهورترین و پر رفت و آمدترین مسیر که در این برنامه هم اجرا شد.) البته در مسیر جنوبی و از میانه‌های مسیر در چندین یال مختلف امکان پیمایش تا قله وجود دارد مانند یال امیری، یال اسپیدکمر، یال چهارپالون و... 2- مسیر جنوب غربی: مسیر پیاده‌راه تله کابین توچال که از انتهای ولنجک و ایستگاه یک تا انتهای مسیر تله‌کابین در ایستگاه 7 ادامه یافته و به قله منتهی می‌شود. 3- مسیر شرقی: خط‌الراس قله دارآباد – قله توچال با تیغه‌های معروف مسیر که طولانی‌ترین و سخت‌ترین مسیر صعود به توچال است. 4- مسیر جنوب شرقی: بوستان جمشیدیه - پناهگاه کلکچال - دره پیازچال - قله پیازچال - قله توچال زمان‌بندی برنامه:ساعت 5:15 صبح جمعه 28 مهر از میدان سربند به مست قله توچال راهی شدیم و بعد از 6 ساعت پیمایش و استراحت، راس ساعت 11:15 به قله توچال رسیدیم. 30 دقیقه در قله به استراحت و ثبت تصاویر گذشت. مسیر برگشت هم از سمت ایستگاه 7 تله کابین و بوسیله تله کابین تا ایستگاه 1 صورت پذیرفت. منتها به دلیل شلوغی بیش از حد تله کابین و برنامه جشنی که در ایستگاه 5 توسط باشگاه آلپ تدارک دیده شده بود، حدود ساعت 4 بعد از ظهر به ایستگاه یک و پارکینگ تله‌کابین رسیدیم. شرح برنامه:بر اساس اعلام سرپرست برنامه، همه شرکت‌کنندگان تا ساعت 5 صبح در کنار مجسمه معروف میدان سربند (ارتفاع 1790 متر) حضور داشته و بعد از صحبت و هماهنگی اولیه راس ساعت 5:15 صبح از مسیر شیرپلا - امیری به سمت قله توچال راهی شدیم. با سرعت خوبی که کل گروه داشتند و هوای مطبوع روزهای پایانی مهر ماه، تنها با یک توقف 2 دقیقه‌ای بعد از حدود دو ساعت و 10 دقیقه و راس 7:25 دقیقه به پناهگاه شیرپلا (ارتفاع 2690 متر) رسیدیم. از میدان سربند تا پناهگاه شیرپلا می‌توان به نقاط مهم مسیر از جمله روستای پس قلعه، سه راهی بندیخچال (ارتفاع 2000 متر)، سه راهی اوسون، کافه رجب (ارتفاع 2350 متر) و آبشار دوقلو (ارتفاع 2630 متر)  اشاره کرد. بخشی از مسیر که دقیقاً بعد از کافه رجب شروع می‌شود و تا نزدیکی آبشار دوقلو ادامه دارد به علت سنگلاخی و خطرناک بودن، توسط پلکان‌های فلزی، سیم بکسل و طناب‌های ثابت و نرده ایمن شده است.بعد از حدود 20 دقیقه استراحت و صرف صبحانه مختصر در شیرپلا، به سمت جانپناه امیری (ارتفاع 3387 متر) حرکت کردیم. کل مسیر پناهگاه شیرپلا تا جانپناه امیری دارای پاکوب مشخص و پرترددی است که تقریبا به سمت شمال امتداد یافته و ما با دو بار استراحت 2 دقیقه‌ای و بعد از یک ساعت و 50 دقیقه پیمایش به جانپناه امیری رسیدیم. فقط در ابتدای مسیر بعد از حدود 10 دقیقه که از شیرپلا فاصله گرفته شود به سه راهی ایستگاه 5 و اوسون– امیری می‌رسیم که باید از سمت مسیر شمالی (دست راست) به سوی جانپناه امیری حرکت کرد.زمان توقف و استراحت در جانپناه امیری نیز حدود ده دقیقه بود و راس ساعت 9:45 به سمت قله راهی شدیم. حدود ساعت 11:15 هم کل تیم به قله توچال رسیدیم.وضعیت آب و هوا هم در طول مسیر و هم روی قله بسیار مناسب بود؛ هم آفتابی و هم خنک. نه گرما اذیت می‌کرد و نه سرمای آزار دهنده‌ای بود. فقط در بخش آخر مسیر منتهی به قله، چند دقیقه‌ای باد نسبتاً سردی با سرعت حدود 15 کیلومتر بر ساعت وزیدن گرفت و البته قبل از رسیدن به قله متوقف شد. دمای هوا در سردترین حالت 2 درجه بالای صفر و دمای حسی 3 درجه زیر صفر بود. دسترسی به آب هم در طول مسیر در چندین نقطه از جمله پناهگاه شیرپلا و جانپناه امیری وجود دارد.در قله توچال طبق برنامه‌ریزی باشگاه که برنامه «صعود سراسری قله توچال» از سه مسیر متفاوت اعلام شده بود از دو مسیر دیگر کماچال و تله‌کابین هم دو تیم دیگر با سرپرستی دیگر مربیان باشگاه قبل از تیم ما به قله رسیده بودند. تیم ما هم به جمع اعضای باشگاه آلپ حاضر در قله ملحق شد و به اتفاق تصاویری یادگاری از این لحظات به یادماندنی ثبت کردیم.در ادامه نیز به همراه کل اعضا و نفرات هر سه تیم باشگاه، با نیم ساعت پیمایش همگی به سمت ایستگاه 7 تله کابین (ارتفاع 3750 متر) رفته و بعد از تهیه بلیط برگشت و تحمل شلوغی و صف طولانی تله‌کابین، در ایستگاه 5 (ارتفاع 2950 متر) برای برگزاری جشن باصفای باشگاه با حضور مربیان و مدیران باشگاه حاضر شدیم. در نهایت نیز با طی کردن ادامه مسیر با تله‌کابین به ایستگاه 1 (ارتفاع 1920 متر) و پارکینگ رسیدیم و برنامه خاتمه یافت.
ادامه مطلب

گزارش صعود دیواره خاتون بارگاه

گزارش صعود قله خاتون بارگاه زمان بندی برنامه:حرکت از تهران ساعت 6:15زمان رسیدن به محل پارک ماشین 8زمان شروع صعود طول اول دیواره 9زمان رسیدن به کارگاه آخر 13:30زمان رسیدن به محل پارک ماشین پس از برگشت از مسیر پاکوب 14:30زمان بازگشت به تهران 16:30 مسر دسترسی به منطقه:از تهران تا روستای گرمابدر مسیر آسفالت است. و از روستای گرمابدر تا پای قله جاده خاکی نسبتا خوبی است که با ماشین سواری می توان از آن عبور کرد. شروع صعود دیواره:در کنار رول بولت اول نفرات تجهیز شدند و در قالب دو نفر دو نفر هم‌طناب شده و شروع به صعود دیواره کردیم. طول اولطول اول مسیر درجه سختی کمی داشت، ولی به علت سرد بودن بدن نفرات در اول مسیر و عدم آشنایی با جنس سنگ منطقه مقدار کمی چالش در 3 میانی ابتدایی داشتیم. بعد از گذشت کمی و آشنایی نفرات با جنس سنگ صعود راحت تری را دراین طول داشتیم. طول مسیر تا کارگاه اول حدودا 22 متر بود و چالش خاصی در این طول نداشتیم. کارگاه اول نیمه راحت و تقریبا حالت نیمه معلق داشت. طول دومطول دوم مسیر کمی جدی‌تر از طول اول بود و درجه سختی آن کمی بالاتر بود. کارگاه انتهای مسیر در نقطه خوبی زده نشده بود و توصیه می شود نفرات زیادی روی این کارگاه معلق نشوند. سمت راست کارگاه دارای سنگ‌های ریزشی بود.  طول سومبعد از کارگاه طول دوم، یک طاقچه مانند وجود داشت که وقتی نفر قصد صعود این طاقچه را داشت سنگ های سمت راست حالت ریزشی داشتند و یک سنگ نسبتا بزرگ نیز زیر دست نفر صعود کننده شکست و برای نفرات پایین تر خطر ایجاد کرد. از همین رو تصمیم گرفتیم از مقداری سمت چپ تر این طاقچه را صعود کنیم. طول سوم از درجه سختی بیشتر نسبت به طول های دیگر برخوردار بود. در طی این طول 2 طاقچه وجود داشت که می توان کراکس یا سختی این مسیر دیواره در این دو نقطه بود.می توان گفت هر دو طاقچه دارای رول بولت ایمن بودند و قبل از اینکه نفر وارد حرکت سخت شود طناب خود را داخل میانی بالاتر انداخته بود. نکته‌ای که وجود داشت عدم دید حمایتچی به صعود کننده هنگام عبور از این دو طاقچه بود پس حتما نیاز بود حمایتچی از مهارت بالایی در حمایت برخوردار باشد تا بتواند بدون دیدن نفر صعود کننده و حس کردن نبض طناب او را حمایت کند. کارگاه سوم هم به لحاظ راحتی متوسط بود و حالت نیمه معلق داشت. طول چهارممی توان گفت بعد از رسیدن به کارگاه طول سه وقتی ادامه مسیر را دیدیم مطمئن شدیم که ادامه مسیر دیگر سختی خاصی ندارد و همینطور هم بود. در ادامه، در طول چهارم شیب به صورت خفته بود و میانی ها فاصله بیشتری داشتند. و کارگاه طول چهارم نسبتا کارگاه راحتی بود. البته قابل ذکر است در این طول صعود کننده سرطناب حتما باید دقت بالایی داشته باشد چون در صورت پاندول شدن امکان آسیب دیدگی بالایی وجود داشت.  طول پنجمپیدا کردن میانی اول طول پنجم از کارگاه طول چهارم کمی سخت بود. این رول بولت روی فیس سمت راست شکاف بالای کارگاه چهارم خورده بود. طول پنجم هم یک کراکس طاقچه مانند داشت که به سختی دو طاقچه قبلی نبود. در این طول هم حمایتچی در اکثر طول صعودکننده را نمی دید. کارگاه بالای طول پنجم کارگاه آخر بود و کارگاه راحتی بود. بالا و سمت راست کارگاه تیغه بالای قله بود و محل مناسبی برای نشستن نفرات بود. مسیر فرودبعد از عبور از تیغه و رسیدن به گردنه، در سمت چپ یک مسیر پاکوب پایین تر از یک گوسفند سرا دیده می‌شد. با کمی تراورس وارد پاکوب شدیم و از دره پایین مسیر دیواره فرود آمدیم. مسیر فرود نسبتا راحت بود. داخل دره تعدادی مسیر اسپرت دیده می‌شد که اکثرا در کنار شکاف ها بودند. بعد از عبور از دره به محل پارک ماشین رسیدیم.می توان گفت مسیر فرود از پاکوب کوتاه بود و زمان کمتری نسبت به فرود با طناب را برای 4 نفر داشت. یک ساعت زمان برد تا نفرات به ماشین برسند. مسیر بازگشت با ماشینمسیر بازگشت ما با ماشین همان مسیر رفت بود. در مورد کارگاه‌هاکارگاه‌های مسیر دو نقطه با نیاز به اتصال با کوییک دار بودند.  در مورد فواصل میانی ها و محل آن هامیانی ها از طول اول به بعد دارای فاصله نسبتا زیادی (گاها تا 5 متر در شیب های کمتر) بودند. می شد در بین این میانی ها برای امنیت بیشتر ابزار گذاری کرد. تیم ما ابزار میانی همراه داشت ولی استفاده‌ای نشد.در تمام طول مسیر میانی های بعدی قابل رویت بوند. تنها رول بولتی که به راحتی قابل دیدن نبود رول بولت اول طول پنجم بود. در مورد لوازم فنیتعداد کوییک مورد نیاز برای صعود 16 عدد است.یک دسته کیل همراه داشته باشید.کفش سنگنوردی برای صعود این دیواره نیاز است. ما از طول اول کفش سنگنوردی پوشیدیم. آب و هواهوای منطقه در روز صعود معتدل بود و نیازی به پوشیدن لایه اضافی نداشتیم.بیشتر طول دیواره آفتاب گیر بود.
ادامه مطلب

گزارش صعود قله‌ خرسنگ

• معرفی اجمالی منطقه:موقعیت جغرافیایی منطقه‌:در شمال شرقی استان تهران و نزدیک به مرز استان مازندران، روستایی به نام «آبنیک» قرار دارد. این روستای زیبا درشهرستان شمیرانات و ۱۵ کیلومتری شمال شرقی فشم واقع شده است و یکی از روستاهای معروف بخش رودبار قصران محسوب می‌شود. این روستا حدود ۲۴۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.مسیر دسترسی به منطقه:فاصله‌ی روستای آبنیک از مرکز شهر تهران حدود ۵۰ کیلومتر است. برای رسیدن به این روستا باید خود را به گردنه قوچک رساند. رسیدن به گردنه قوچک از ۱. بزرگراه شهید بابایی شرق، جاده لشگرک ۲. بزرگراه زین الدین، خیابان استخر، جاده لشگرک ۳. انتهای شرقی بزرگراه ارتش امکان پذیر است. پس از گردنه قوچک باید مسیر را به سمت لواسان و فشم ادامه داد و با رسیدن به انتهای جاده، وارد جاده فشم (سمت چپ) شد. در نهایت، مسیر به فشم و میدان امام خمینی می رسد که باید آن را به سمت راست (جاده زایگان) ادامه داد. پس از گذر از روستاهای روته و زایگان، تابلوی آبنیک (در سمت چپ جاده) نمایان می شود. روستا در ضلع شمالی جاده قرار دارد. از جاده تا داخل روستا حدود ۵۰۰ متر فاصله است.وجه تسمیه‌ی روستای آبنیک:به نقل از سایت ویکی پدیا: «کوه معروف جان ستان (به گویش محلی: جانستون) که به کوه یونزا (در اصل: یونجه زار) معروف است در این آبادی است. چشمه ای گوارا از کوه جان ستان سرچشمه دارد و در آب نیک به شاخه رودخانه جاجرود می‌پیوندد. آب این چشمه در گوارایی معروف است و وجه تسمیه آبنیک از این چشمه است.» • معرفی اجمالی قله‌ی خرسنگ:وجه تسمیه:در فرهنگ فارسی معین، «خرسنگ» به معنای سنگ بزرگ و ناهموار نوشته شده. نامگذاری قله‌ی خرسنگ نیز به علت وجود سنگ‌های بزرگ و نتراشیده در مسیر و روی قله است.موقعیت جغرافیایی قله:خرسنگ‌ها شامل ۳ قله‌ی خرسنگ شمالی، فرعی و جنوبی بر روی خط الراسی قرار گرفته اند که از شمال به جنوب شرق امتداد می‌یابد. این خط الراس از خرسنگ شمالی به سمت غرب به قله‌های جانستون و ورزاب می‌رسد و پس از گذر از گردنه ورزاب به قله‌ی برج و خط الراس خلنو. همچنین از خرسنگ جنوبی به سمت جنوب شرق امتداد یافته و پس از گذر از قله های خاتون بارگاه، اشتر و گردنه یونه زا به قله‌های کاسونک و شیورکش می‌رسد.مسیرهای صعود:۱.    روستای آبنیک، دشت جانستون (مسیر متداول تابستانه)۲.    روستای لالان، گردنه ورزاب، خط الراس جانستون - خرسنگ (مسیر تابستانه)۳.    روستای گرمابدر، خط الراس خاتون بارگاه - خرسنگ (مسیر زمستانه) • اطلاعات اجمالی برنامه: کل زمان پیمایش: ۹ ساعتاختلاف ارتفاع آغاز پیمایش تا قله: ۱۴۵۰ مترمسافت پیمایش: ۱۵.۵ کیلومتر • شرح گزارش برنامه:درست در ساعت ۴ صبح، برنامه از زیر پل سیدخندان آغاز شد و پس از گذشت حدود ۱ ساعت به روستای آبنیک رسیدیم. پس از رسیدن به روستا، مسیر را از خیابانی به نام «جانستان» ادامه دادیم. خیابان جانستان یک مسیر خاکی در امتداد رودخانه‌ی آبنیک است. این مسیر برای هر نوع خودروی سواری، بی هیچ چالشی قابل تردد است. در اواسط این مسیر، پس از پارک خودروها در جایی مناسب، پیمایش را شروع کردیم. اما می توان با خودرو تا انتهای این مسیر خاکی رفت، جایی که پارکینگ کوچکی هم در نظر گرفته شده است. در انتهای این جاده که انتهای روستا نیز هست، باید از عرض رودخانه‌ای کم عمق و کم آب (در زمان اجرای برنامه) گذشت. در ادامه، مسیرِ کم شیبِ پیش رویمان ازسمت راستِ رودخانه و در جهت مخالف آن می‌گذشت. با گذر از این مسیر کم شیب و رسیدن به مسیری سنگی و صخره ای، شیب تندتر می‌شود و پاکوب به شکل زیگزاگ. در این قسمت از مسیر، سیم بکسل‌هایی ثابت نصب شده است. پس از یک ساعت پیمایش به گذرگاهی به شکل گردنه رسیدیم. به محض رسیدن به این نقطه، منظره‌ی زیبایی پیشِ رویمان نمایان شد. منظره‌ای از دشت جانستون و دورنمایی از قله‌های جانستون.بعد از این گذرگاه، در مسیر چشمه آبی گوارا بود. مسیر پاکوبِ پیش رویمان را که شیب چندانی نداشت ادامه دادیم. در مسیر، چشمه آب دیگری بود. درنهایت به جایی به نام دو راهی جانستون - خرسنگ رسیدیم. جایی که پیش رویمان غارهایی به نام «غاردستکند بیوک آقا» دیده می‌شد. در این دوراهی، سمت چپ که از کنار غارهای مذکور می‌گذرد، مسیر اصلی قله‌های جانستون است. مسیر را از سمت راست ادامه دادیم و پس از گذر از گوسفندسرایی، توقفی کوتاه برای صبحانه داشتیم. درست در همین جا قله های خرسنگ و گردنه‌ی بینشان نمایان شد. برای رسیدن به گردنه، مسیر پرشیبی پیش رو داشتیم و پاکوب کاملا مشخص بود. در اواسط مسیر، پشت سرمان قله و گُرده‌ی شرقی سرکچال نمایان شد و با افزایش ارتفاع، کم کم دیگر قله‌های خط الراس سرکچال - خلنو مشخص می‌شدند.پس از گذشت تقریبا ۲ ساعت از غار بیوک آقا به گردنه در ارتفاع ۳۶۸۰ متر رسیدیم. روی گردنه، روبرویمان منظره‌ی زیبایی از دشت لار، خط الراس سینزا در شمال و دورنمایی از قله‌ی همیشه حاضر و زیبای دماوند بود. مسیر را در جهت جنوب و جنوب شرق ادامه می‌دهیم. مسیری با شیب تند که سنگ‌های بزرگ و نتراشیده دارد. این قسمت از مسیر تا قله به جهت داشتن شیب تند و پرتگاهی بودن، احتیاج به دقت لازم و بعضا استفاده‌ از باتوم برای حفظ تعادل بیشتر دارد. سرانجام پس از ۴۵ دقیقه از گردنه به قله‌ی خرسنگ رسیدیم. در جنوب قله منطقه‌ی حفاظت شده‌ی ورجین و روستاهای گرمابدر، آبنیک و لالان مشخص‌اند. همچنین درمنتهی الیه جنوب، قله‌ی مهرچال، در جنوب شرق، کافره، کاسونک، آسمان کوه و در غرب و شمال غرب خط الراس خلنو و قله‌های آن خودنمایی می‌کنند. پس از گرفتن عکسی یادگاری و استراحت، مسیر بازگشت را از همان مسیر فرود، پیش گرفتیم. زیر گردنه، بخشی از مسیر به شکل شن اسکی ست که می‌توان برای فرود راحت و سریع تر از آن استفاده کرد. در نهایت پس از حدود ۳ ساعت و ۱۵ دقیقه به محل پارک خودروها رسیدیم. • پی نوشت: به دلیل ترافیک همیشگی مسیر فشم به تهران درعصر روزهای جمعه، بهتر است زمان بندی به گونه‌ای باشد که پیش از عصر، برنامه به پایان برسد. حمید میرزائی   h.mirzaie26@gmail.com
ادامه مطلب
سایر گزارش ها

گزارش خوانی صعود قله منتوک کشور هند

جلسه عمومی باشگاه کوهنوردی و اسکی آلپ
سه شنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۲

گزارش خوانی صعود قله منتوک
توسط : سرکار خانم سولماز کیانفر
بخش آموزش؛
آموزش و تمرین CPR , بر روی مولاژ
توسط ؛ آقای هادی سرور
مدرس رسمی هلال احمر‌ و‌ نجاتگر کوهستان

صعود قله لنین

یک مرداد ۱۴۰۲ (مصادف با 23 July ) در ساعت 12:30 قله ۷۱۳۴ متری لنین (ابن سینا) در کشور قرقیزستان توسط هادی سرور از اعضاء و مربی باشگاه کوهنوردی و اسکی آلپ صعود شد.
باشگاه کوهنوردی و اسکی آلپ این صعود را تبریک می گوید و از خداوند متعال برای ایشان آرزوی سلامتی دارد.

 

صعود قله لوتسه ۸۵۱۶ متر

بنا بر اخبار واصله؛ «افسانه حسامی فرد» موفق به صعود  قله ۸۵۱۶ متری «لوتسه» شد. این موفقیت را به ایشان تبریک عرض می‌نمائیم
شایان ذکر است؛ وی در۲۷ فروردین ‌ماه، نیز موفق به صعود قله ۸۰۹۱ متری «آناپورنا» شده بود و پیش‌تر قلل «اورست»، «کی‌۲»، «برودپیک» و «ماناسلو» را نیز صعود کرده بود و بدین ترتیب شمار صعودهایش به قلل بالای ۸هزار متر را به عدد ۶ رساند.
منبع خبر :
فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ایران

آخرین جلسه پایان سال 1401

📌گزارشی از صعود های باشگاه
📌گزارشی از برگزاری دوره های آموزشی
📌گزارشی از عملکرد سرپرست ها و مربیان و اعضاء باشگاه
📌عضویت رسمی دو نفر از اعضاء آموزشی باشگاه به عنوان عضو رسمی
📌تقدیر از مربیان فعال باشگاه
📌تقدیر از صعودهای شاخص باشگاه
📌تقدیر از صعودهای برون مرزی
📌تقدیر از فعال ترین اعضاء باشگاه در حوزه آموزش
📌تقدیر از فعال ترین اعضاء باشگاه در حوزه برنامه های کوهنوردی
📌تقدیر از برترین های گزارش نویسی برنامه های باشگاه
📌توضیحات سرکار خانم سولماز کیانفر ، بابت صعود در قله آیلندپیک در سال ۱۴۰۲

❇️جشن پایان سال و عکس های یادگاری

جلسه اعضاء باشگاه کوهنوردی و اسکی آلپ سه شنبه ۲9 آذر ۱۴۰۱

خوش آمد گویی و اعلام برنامه
❇️ارائه گزارش برنامه صعود به قله پورا و قبله
توسط جناب آقای سید حسام مهاجرانی
❇️آشنایی با وسایل و تجهیزات یخ نوردی
توسط جناب آقای مهدی فراهانی