گزارش صعود قله سبلان

ناهمواری های استان و نحوه شکل گیری آن

تقسیمات سیاسی استان

شرح گزارش برنامه

مسیرهای صعود:

به طور کلی سه مسیر برای صعود به قله سبلان وجود دارد.

1. مسیر شمال شرقی: رایج ترین مسیر صعود که از آبگرم شابیل واقع در جنوب شهر لاهرود در جاده اردبیل به مشکین‌شهر آغاز می‌شود و با عبور از پناهگاه به وسیله یال شرقی به قله می‌رسد. مسیر پناهگاه تا قله کاملاً پاکوب بوده و مشخص است و در بیشتر قسمت‌های آن پرچم‌های راهنما وجود دارد. این مسیر ساده ترین راه برای صعود به سبلان محسوب میشود.


2. مسیر غربی: این مسیر از پای دریاچه قره گل شروع می‌شود و پس از گذر از هره چال و یخچال عظیم هره به جان‌پناه غربی و سپس قله سبلان می‌رسد. سنگ قارتال از نشانه های مسیر قبل از رسیدن به قله در این مسیر است.


3. مسیر جنوبی (آلوارس): این مسیر از سمت جنوب قله آغاز می‌شود و در نزدیکی قله به وسیله یال شرقی به قله منتهی می‌شود. در این مسیر جان‌پناهی وجود ندارد. این جبهه سخت‌ترین راه صعود به قله است که از سنگ‌های بزرگ تشکیل شده‌است.

شرح گزارش:

طبق هماهنگی قبلی همه اعضای شرکت کننده در ساعت 21 روز 3 مرداد در محل ترمینال غرب تهران حاضر شدیم، و اتوبوس به مقصد مشگین شهر از تعاونی شماره 9 راس ساعت 21:30 حرکت را آغاز نمود. با یک توقف کوتاه حدود ساعت 23 برای صرف شام و استراحت، سفر بدون مشکل خاصی انجام شد و ساعت 8 به مشگین شهر رسیدیم. این شهر در نگاه اول در یک صبح پنجشنبه بسیار پویا و بیدار به نظر میرسید.

در ابتدا با هماهنگی با یکی از غرفه های ترمینال، وسایل و کوله ها را به امانت گذاشته و خارج شدیم. پس از گشت کوتاهی در شهر و خرید عسل، سرشیر و نان محلی، بوسیله تاکسی به محل توریستی پل معلق مشگین شهر رفتیم و صبحانه را در آنجا صرف کردیم. پس از آن به بازدید از پل معلق و بازارچه های محلی اطراف آن پرداختیم.

در حدود ساعت 12 به مرکز شهر بازگشتیم و بعد از تحویل وسایل از ترمینال، با دو خودرو سواری دربستی عازم منطقه شابیل شدیم. این مسیر به این صورت است که باید دوباره به جاده اصلی به سمت اردبیل برگشته و حدود 25 کیلومتر طی کنیم تا به جاده خروجی به سمت لاهرود برسیم. از اینجا با طی 27 کیلومتر از لاهرود گذشته و به شابیل میرسیم. نکته قابل توجه این بود که هنگام سفر با اتوبوس تا مشگین شهر، یک اکیپ کوهنوردی دیگر که با ما همسفر بودند در این نقطه (خروجی لاهرود) پیاده شده و مستقیما به سمت شابیل عزیمت کردند. به هر جهت پس از طی مسیر با شیب سربالایی قابل توجه و هوای ابری و مه زیاد در ساعت 14 به منطقه شابیل رسیدیم. سپس بدون فوت وقت سوار خودروی پاترول شده و به سمت پناهگاه حسینیه حرکت کردیم. مسیر سنگلاخی و بسیار ناهموار بود و تجربه یک سواری آهسته و ناخوشایند داشت.

در نهایت حدود ساعت 15 به پناهگاه رسیده و بلافاصله با یک کوهنورد تنها مواجه شدیم که از ناحیه سر صدمه دیده بود و پرسنل پناهگاه مشغول مداوای او بودند. خوشبختانه آسیب حاد نبوده و مورد برطرف شد.

پناهگاه حسینیه در ارتفاع 3700 متری واقع شده و دارای اتاق های متعدد (هم تخت دار و هم بی تخت) است. همچنین در فضای اطراف امکان افراشتن چادر وجود دارد. در هر اتاق یک لامپ تعبیه شده اما لامپ ها کلید نداشته و صرفا شب ها از ساعت 20 تا 23 روشن میشوند، همچنین پریز برق هم وجود ندارد. یک بوفه با امکانات خوب وجود دارد که مواد غذایی مختلف به فروش میرساند، و امکان شارژ وسایل برقی و الکترونیکی با هزینه کم در آنجا فراهم است. سرویس بهداشتی با آب لوله کشی شده، و شیر های متعدد آب شرب در محوطه پناهگاه وجود دارد. هرچند برخی کوهنوردان گزارش میدادند که آب ممکن است شرب نباشد و ما تصمیم گرفتیم که از نوشیدن آب قبل از جوشاندن صرفنظر کنیم. نکته مهم اینجاست که رزرو پناهگاه به این صورت است که باید ساعت 8 صبح اتاق تحویل داده شود و با توجه به برنامه زمانی صعود امکان گذاشتن وسایل در اتاق و شروع سبک صعود وجود ندارد. بنابراین باید رزرو برای دو شب انجام شود تا بتوان با آرامش خاطر وسایل را در اتاق بگذاریم و صعود و فرود را انجام دهیم.

پس از نحویل اتاق پناهگاه جهت انجام درست پروسه هم هوایی از خوردن غذا و خوراکی های سنگین اجتناب کردیم و صرفا نوشدنی های گرم مصرف کردیم، و آماده برای استراحت و خواب کوتاهی شدیم. حدود ساعت 19 بیدار شده و به کمی وقت گذرانی و گرفتن عکس در محوطه پناهگاه پرداختیم. سپس شام صرف کردیم و مواد غذایی و آب جوش و سایر تمهیدات لازم برای صعود بامداد فردا را مهیا کردیم. از شارژ بودن تجهیزات اطمینان حاصل کرده و کوله های حمله را تا حد امکان بسته و کنار گذاشتیم. با برنامه ریزی بر این منوال که ساعت 2 بامداد بیدار شده و پس از صرف صبحانه مختصر و آماده شدن تا ساعت 3 استارت صعود را بزنیم، نهایتا ساعت 22 به خواب رفتیم.

صبح طبق برنامه طی شد و صرفا با 15 دقیقه تاخیر، در ساعت 3:15 شروع به صعود کردیم. هوا مطبوع و مسیر پاکوب بسیار شلوغ و نسبتا پر سروصدا بود و تیم های متعدد کوچک و بزرگ مشغول صعود بودند. ما با کمی سرعت بیشتر از تیم های دیگر پیشی گرفته و پس از مدت کوتاهی به خلوتی و سکوت کوهستان رسیدیم. تا به اینجا مسیرمان جهتی متمایل به سمت جنوب با کمی انحراف به سمت غرب داشت. حدود ساعت 5 آفتاب طلوع کرد و منظره بسیار زیبایی بر فراز دریای ابر در افق شرقی پدید آورد. در طول مسیر با افزایش ارتفاع، کاهش فشار هوا قابل تشخیص بود و سعی میکردیم با تنفس عمیق و منظم به صعود ادامه دهیم، همچنین علیرغم طلوع آفتاب باز هم دمای هوا به سردی میرفت. بخش اعظم مسیر به همین منوال بود و جهت کلی حرکت به سمت جنوب غربی بود. در اواخر کار، مسیرمان با مسیر آلوارس ملحق شد و پهنه های بزرگ برفی و یخی در دامنه کوه قابل رویت بودند، که باید از برخی از آنها عبور میکردیم. از اینجا به بعد بر روی یال شرقی قله قرار گرفته بودیم و باید مسیر مستقیم به سمت غرب طی میشد. حدود ساعت 7 به سنگ محراب رسیده و پس از توقف کوتاهی ادامه دادیم. در منظقه سنگ محراب و ادامه آن باد نسبتا شدیدی میوزید که همگی بادگیر های خود را به تن کردیم. در نهایت در ساعت 7:30 به قله و دریاچه واقع در آن رسیدیم. بنابراین زمان صعود حدود 4 ساعت و 15 دقیقه شد.

پس از استراحت و صرف تنقلات، در ساعت 8:45 فرآیند فرود را آغاز کردیم. در ابتدا حرکت بسیار سریع بود و تیم با توانایی کامل و بدون مشکل خاصی قسمت اعظمی از مسیر را طی کرد. از حدود ساعت 10 ارتفاع کم شده بود و آفتاب بالاتر آمده بود، گرمای هوا به صورت محسوسی بیشتر و کمی آزاردهنده شد. در هنگام فرود از قله سبلان به دلیل وجود پرتگاه ها و تشابه زیاد مسیر های پاکوب و مسیرهای بیراهه، توجه به نشانه ها و پرچم های موجود در مسیر اهمیت بسیاری دارد. در طول مسیر و هنگام توقف های کوتاه برای استراحت و نفس گرفتن، سرپرست برنامه نکات آموزشی مختلفی را با تیم مرور و بر لزوم توجه به آنها تاکید کردند. در نهایت با ادامه فرود بدون نکته خاصی در ساعت 11:30 به پناهگاه رسیدیم. با این حساب زمان فرود هم حدود 2 ساعت و 45 دقیقه شد.

در اینجا بود که متوجه این خبر شدیم که متاسفانه در حدود ساعت 10 یک کوهنورد هنگام صعود بر اثر ریزش سنگ و برخورد آن با سرش دچار مصدومیت شدید شده و با وجود تلاش نیروهای امدادی جان خود را از دست داده است.

در محل پناهگاه خودروهای لندروور و پاترول متعددی آماده حمل کوهنوردان به شابیل بودند. از آنجایی که در ساعات پایانی روز ممکن است ماشین ها رفته باشند و رقابت بر سر حمل و نقل پیش بیاید، تصمیم گرفتیم تا سریعتر به سمت مشگین شهر برگردیم. بنابراین استراحت کوتاهی کردیم و وسایل را جمع کرده و در ساعت 14 سوار بر پاترول به سمت شابیل حرکت کردیم و به آب گرم آنجا رفتیم. سپس دوباره با سواری دربستی به سمت مشگین شهر رفته و در رستوران نهار صرف کردیم. در نهایت به انجام خرید سوغاتی و غیره پرداختیم و در ساعت 20 به ترمینال برگشتیم.

اتوبوس تعاونی 9 راس ساعت 20:30 حرکت کرده و با یک توقف در حدود ساعت 12 بامداد، در ساعت 6:30 به ترمینال غرب تهران رسیدیم.