شرح گزارش برنامه

قله کماچال با ارتفاع 2968متر از قلل شمال تهران و جزو قلل البرز مرکزی می باشد که مسیرهای متفاوتی برای صعود دارد، که می توان از  مسیردرکه و جنگل کارا، صعود از ایستگاه پنج توچال و از پارکینگ توچال را نام برد.  این قله در غرب یال تله کابین توچال قرار گرفته و در زمستان بسیار برفگیر می باشد. 
برنامه صعود به کماچال در صبح روز پنج شنبه 12 فروردین 1400اجرا شد،  محل و زمان شروع ساعت 6 صبح در پارکینگ توچال تعیین گردید، تا ساعت 6:15 همنوردان در محل مذکور جمع شدند و گروه کوچک 4 نفره مان از پارکینگ توچال  با سرپرستی جناب آقای مهدی فراهانی حرکت را شروع کرد. مسیر انتخابی ما برای صعود یالی  بودکه در بین دو دره ولنجک و درکه قرار دارد. شروع مسیر در بخش شمال غربی پارکینگ اول ولنجک قرار دارد. بعد از پیمودن یک مسیر کوتاه جاده خاکی مسر را از یال ادامه دادیم، این مسیر در بعضی نقاط شیب نسبتا تندی دارد، در همان اوایل مسیر به یک منبع آب برخوردیم و در میانه­های مسیر یال به یک گوسفند سرا رسیدیم (البته در این زمان خالی بود اما آثار حضور گوسفندان و احشام در آنجا آشکارا بود). البته مسیرهای دیگری برای صعود وجود دارد از جمله از مسیر کنار ایستگاه اول تلکابین، اما مسیر انتخابی ما دارای ویژگی های خوبی بود که برای هر عاشق کوهستانی می تواند جذاب باشد، اولین ویژگی که در همان اول متوجه آن شدیم خلوت بودن مسیر و آرامشی بود که داشت، البته در مسیر به گروه های دیگری نیز برخوردیم. دومین ویژگی  منظره زیبا از شهر تهران و خط راس و قله های شمال تهران بود و زمانی به چشم آمد که کمی ارتفاع گرفتیم. با توجه به این که هوای تهران آلودگی کمی داشت دلچسبی این منظره بیشتر  احساس می شد. منظره ای پانورامیک گونه از قلل و ارتفاعات شمال تهران در پیش چشم خود داشتیم، منظر ای که از قله چین کلاغ، دوشاخ در بخش شمال غربی تا کلکچال در شرق ادامه داشت. همچنین منظره زیبا و کاملی از دره های ولنجک و درکه و جنگل کارا داشتیم. با توجه به اینکه همنوردان کم تجربه همراهمان بود مجبور بودیم با سرعت کمتری حرکت کنیم به همین خاطر مدت زمان صعود به قله حدود 5 ساعت به طول انجامید. در حدود ساعت 11:15 صبح بودکه به قله رسیدیم. بعد از اگرفتن عکس یادگاری تصمیم گرفتیم که با تلکابین به پایین برگردیم به همین خاطر به سمت ایستگاه 5 حرکت کردیم، فاصله قله تا ایستگاه 5 تله کابین حدود 1800 متر بود که مسیری با شیب ملایم و راحت بود.  کل مسیر پیمایش ما تا قله و سپس ایستگاه پنج حدود 9 کیلومتر بود. درکل مسیر صعود به قله مسیری سبک است. در ایستگاه 5 استراحتی کوتاه کردیم و صبحانه را خوردیم و بعد از تهیه بلیط تله کابین به پارکینگ برگشتیم، مسیر را تا پارکینگ اول پیاده پیمودیم و برنامه را به پایان بردیم.
از دیگر نقاط جالب توجه در مورد این قله، قرار داشتن یک نقطه ژئودزی(Geodetic datum) در قله است که با نام ولنجک ثبت شده است و نشانه بتنی آن را در  قله می توان مشاهده کرد(طبق تعریف، نقطه ژئودزی عبارتست از نقطه ای با موجودیت فیزیکی که مختصات آن در یک سیستم مختصات مشخص، معلوم باشد. مختصات یک نقطه ژئودزی عموماً به روش مثلث بندی تعیین می شود که در این صورت نقطه ژئودتیک را نقطه مثلث بندی یا نقطه مثلثاتی می نامند. این نقاط در سایت با استفاده از نشانه گذاری های خاص مشخص شده و مورد محفاظت قرار می گیرند. سیستم متشکل از چندین نقطه ژئودزی متقابل، تشکیل یک شبکه ژئودزی را می دهد که می توان از آن برای دستیابی به اهداف مختلف، من جمله مطالعات توپوگرافیکی سطح زمین و معیاری برای تعیین مختصات دقیق محل استفاده نمود).
ویژگی ها:
·       مسیر کوهپیمایی سبک
·       منظره و چشم انداز زیبا از قلل و خط الراس کوهای شمال تهران، دره های درکه و  ولنجک و  شهر تهران
·       قرارداشتن نقطه ژئودزی ولنجک در قله
·       امکان برگشت با تله کابین از ایستگاه 5
·       نبود چشمه و آب در مسیر