گزارش صعود قله لشکرک

شرح گزارش برنامه

صعود قله لشکرک بزرگ
قله لشگرک بزرگ با ارتفاع 4256 متر از مجموعه قلل منطقه تخت سلیمان می باشد که بلندترین قله معروف این منطقه، قله علم کوه است. قله لشگرک بزرگ در خط الراسی که از علم کوه به سمت غرب و جنوب می آید قرار دارد. این قله از نظر جغرافیایی در جنوب قله علم کوه و مرز میان مناطق کلاردشت، طالقان و دلیر و الیت و دریاچه حصار چال قراردارد.
سایر قله های مشرف به این قله، بعد از علم کوه و به ترتیب از غرب به جنوب؛ (یخچال اسپیلت)، خراسان شمالی، جنوبی,(یخچال خرسان)،ستاره، منار و گردونکوه شمالی و لشکرک بزرگ می باشند.
گونه‌های جانوری شاخص منطقه حصارچال؛ بز، خرس قهوه‌ای، پلنگ، گرگ، شغال، روباه، کبک دری و معمولی بوده و گیاهانی مانند ارس خزنده، گیاهان بالشتکی مانند کلاه میرحسن، چوبک و گون در این منطقه به وفور یافت می شود.
جزییات برنامه:
ارتفاع قله: ۴۲۵۶ متر
مسیر مبدا: روستای ونداربن، قرارگاه ونداربن
مسافت صعود: ۲۲۰۰ متر
ارتفاع صعود: ۵۳۵ متر
نوع برنامه: سنگین
مدت زمان تقریبی برنامه: ۹ ساعت
شرح برنامه؛
روز پنجشنبه ۱۱ مرداد، ساعت ۵ صبح از تهران به سمت کلاردشت واقع در استان مازندران از مسیر جاده چالوس حرکت کردیم.
برای رسیدن به کلاردشت باید از اتوبان آزادگان یا همت وارد آزادراه تهران_ شمال شده و بعد از تونل شماره ۹ وارد جاده چالوس و مسیر پر پیچ‌وخم و کوهستانی شوید و این مسیر را تا رسیدن به روستای مرزن‌آباد ادامه دهید؛ در میانه این روستا باید به سمت چپ پیچیده و وارد جاده مرزن‌آباد- کلاردشت شوید. بعد از عبور از چند روستا به کلاردشت می رسید و کمی بعد به رودبارک و در ادامه مسیر به سمت روستای ونداربن.
با توجه به اینکه قرارگاه رودبارک، محل معمول تجمع و حرکت کوهنوردان به سمت تنگ گلو بسیار شلوغ است و تعداد ماشین ها به نسبت جمعیت کوهنوردان بسیار کم، با تصمیم سرپرست برنامه و با هماهنگی قبلی با یکی از صاحبان پاترول، تیم به سمت قرارگاه ونداربن با خودروهای شخصی حرکت کرده و از آنجا، بعد از پارک خودروها در پارکینگ با تمام وسایل همراه، در جاده ای خاکی و پر از سنگلاخ، در طول رودخانه ای سرشار از مه محلی به سمت میعادگاه کوهنوردان،تنگ گلو، که آغاز مسیر کوهپیمایی به سمت دشت حصارچال است، به مدت ۳۰ دقیقه حرکت کردیم.
تنگ گلو پر از کوهنوردانی ست که گروه گروه کوله های بزرگ خود را در کنار هم انباشته کرده تا بتوانند با هماهنگی صاحبان قاطرها، کوله های اضافه خود را به دست آنها سپرده تا خود سبکبار و با آمادگی ذهنی بالا برای یک صعود لذت بخش به قلل منطقه، به سمت دشت حصارچال،حرکت نمایند.
با این اوصاف، تیم ما نیز، بعد از حدود نیم ساعت تاخیر در منطقه تنگ گلو جهت هماهنگی و سپردن کوله های اضافه و سایر وسایل همراه مثل کفش های تک پوش زمستانه و سایر وسایل فنی، فضای پر از ازدحام و شلوغ منطقه را به سمت دشتی وسیع و پر از علفزار ترک و در مسیر کوهپیمایی قرار گرفت.
البته ذکر این نکته لازم است که امکان حمل کوله و کفش ها و وسایل فنی و تمام وسایل کمپ و شبمانی، توسط خود کوهنوردان، با توجه به آمادگی جسمانی و توانایی بدنی نفرات، به حصارچال وجود دارد. چه بسا دو تن از همنوردان، تمام وسایل و کوله را با خود به منطقه حمل کردند که این موضوع باعث می شود به محض رسیدن به حصارچال بدون ایجاد وقفه، شروع به برپایی چادر و وسایل داخل چادر جهت استراحت تجدید قوا نمود. در غیر اینصورت باید حداقل چند ساعت تا رسیدن قاطرهای حامل وسایل کنار باشیم....
در ابتدای مسیر کوهپیمایی، حدود ۳۰۰ متر جلوتر، به رودخانه ای می رسیم که محلی های منطقه با تکه هایی از چوب، پلی چوبی، جهت عبور کوهنوردان ساخته اند که البته با توجه به اینکه دو طرف پل کوتاه، روی سنگهای بزرگی قرار گرفته، سنگهای اطراف بسیار لغزنده و لیز می باشند و برای عبور باید احتیاط نمود.
بعد از پل، مسیر نرمال کوهپیمایی با شیبی ملایم به سمت حصار چال ادامه می یابد.
حدود ۳۰۰ متر جلوتر، دو مسیر وجود دارد که یکی ادامه پاکوب است و حرکت در ادامه مسیر و سمت راست رودخانه می باشد و مسیر دوم عبور از برف های یخ زده روی رودخانه و قرار گرفتن در سمت چپ رودخانه و ادامه مسیر به دشت حصار چال.
تیم ما مسیر دوم را برای رسیدن به دشت و عبور از میان گیاهان سبز کوچک منطقه را انتخاب و در پیش گرفت.
تا دشت حصار چال حدود ۲ ساعت راه است.
بعد از ۱ ساعت و ۴۵ دقیقه پیمایش به منطقه حصارچال در ارتفاع ۳۸۰۰ رسیدیم و برای استراحت، شبمانی و کمپ، نزدیک ترین محل به ابتدای صعود قله لشکرک را انتخاب کردیم، یعنی نقطه جنوبی منطقه حصارچال و نزدیک مسیر به دریاچه لشکرک.
ساعت ۱۲ ظهر است و همنوردان خسته از مسیر و کم خوابی شب گذشته، بنابراین همنوردانی که وسایل خود را حمل کرده بودند چادرها را برپا کرده و در کنار هم ناهار مختصری صرف شد و منتظر رسیدن قاطرها و دریافت بقیه کوله ها و وسایل....(بقیه کوله ها،توسط قاطرها، ساعت ۶ به حصارچال رسید).
این زمان و زمان باقی مانده فرصتی ست تا هم از دشت حصارچال، کوههای اطراف، همنوران ،چادر ها،کوهها و حرکت زیبای ابرها بر فراز منطقه عکاسی کرد و هم سری به دریاچه لشکرک زد و از زیبایی انعکاس کوهها و ابرها بر روی آن لذت برد.
از حصارچال تا دریاچه حدود ۳۰ دقیقه راه است.
با اعلام سرپرست برنامه مبنی بر صعود ساعت ۶ صبح، همگی جهت آمادگی صعود فردا ساعت ۹ به خواب رفتیم.
۶ صبح فردا،صعود به سمت قله آغاز شد. با توجه به اینکه از محل کمپ تا ابتدای برفچال حدود ۲۰۰ متر راه بود، کوله های خود را انداخته و با سایر وسایل از جمله طناب و وسایل فنی به ابتدای مسیر برفچال حرکت کردیم.ابتدای برفچال، بعد از پوشیدن کرامپون، هارنس و هلمت، به روش آلپی، به صورت ۳ کرده ی دو نفره و همطنابی، صعود را در شیبی ملایم و با گام برداری مناسب شیب(پا اردکی) ،در حالیکه کلنگ کوهنوردی در دست داریم ، آغاز کردیم.
حدود ۲۰۰ متر، صعود به همین شیوه ادامه می یابد. با توجه به اینکه شیب در حال زیاد شدن است، به تشخیص و اعلام سرپرست، صعود فوق به صورت کرده ای ضربدری با ایجاد کارگاه افقی تغییر می یابد و گام برداری به شیوه فرانسوی و گاها آلمانی. به عبارتی، بعد از ایجاد کارگاه تی شکل یا افقی، در حالیکه نفر اول در حمایت کارگاه قرار دارد، نفر صعود کننده نیز در حمایت حمایتچی قرار دارد و بعد از طی ۱۵-۲۰ متر صعود، از اسنوتیوپ به عنوانی ابزار میانی در فواصل میان کارگاه‌ها استفاده می کند و بعد از صعود حدود ۵۰ متر، شروع به ایجاد کارگاه می کند و بعد از اینکه خود را در حمایت کارگاه ایجاد شده قرار می دهد، از حمایت حمایتچی خارج می شود. در این لحظه، فردی که در پایین قرار داشت با آزاد کردن خود از حمایت کارگاه در حمایت نفر بالایی قرار می گیرد و شروع به صعود می کند. بنابراین صعود به همین شیوه و در چند طول طناب ادامه می یابد.
ذکر این نکته لازم است که در صعود برفچال و یا یخچال، یکی از تکنیک‌هایی که صعود کنندگان باید بدانند ترمز گرفتن با تبریخ یا کلنگ کوهنوردی ست تا در صورت لیز خوردن با سرعت عمل و استفاده از تکنیک فوق، از سقوط جلوگیری کنند.بنابراین از ابتدا و در کل مسیر، نفرات تیم ما نیز همواره کلنگ در دست داشتند.
حدود ۲۵۰ متر نیز به سبک فوق صعود شد. در ایجاد کارگاه ها سعی شد از کمترین ابزار استفاده شود در عین اینکه از کیفیت بالایی و امنی نیز برخوردار باشد تا کارگاه حمایت به کارگاه نجات تبدیل نشود و افراد با ایمنی بالا صعود کنند.
دو طول زیر قله دارای شیبی حدود ۸۰ درجه می باشد، بنابراین شیوه گام برداری نیز به شیوه آلمانی تغییر می یابد. با توجه به شیب زیاد و توانایی افراد گروه و تشخیص سرپرست، یک طول افقی و دو طول عمودی پایانی مسیر؛ توسط یکی از نفرات قوی گروه ثابت گذاری و افراد با یومار بر روی ثابت ها، حرکت کردند.
بنابراین بعد از حدود ۶ ساعت پیمایش، صعود برفچال تمام و افراد به قله رسیدند.
مسیر فرود نیز از برفچال و همان مسیر صعود بود. به این صورت که دو نفر به صورت ضربدری کارگاره ایجاد می کردند و سایر نفرات روی کارگاههای ایجاد شده با ابزار ریورسو، فرود می رفتند و نفر آخر (که قطعا یکی از توانمندترین افراد است) بعد از جمع کردن کارگاه به صورت سولو فرود می آمد.
و فرود دو طول آخر نیز همانند صعود، بدون ایجاد کارگاه و به صورت گام برداری مناسب روی برف و شیب کم، طی شد.
بنابراین برنامه با حدود ۹ طول طناب در فرود و ۸ ساعت پیمایش، ساعت ۱۵، روزجمعه،به پایان رسید.
بعد از رسیدن به حصارچال، بعد از صرف کمی مواد غذایی و جمع کردن وسایل و چادرها به سمت تنگ گلو حرکت کردیم.

موارد مورد توجه:
مسافت صعود شده 535 متر
وسایل فنی که برای این برنامه استفاده شد؛ کفش زمستانه کرامپون خور، کرامپون تکنیکال (نیش برف )، کلنگ کوهنوردی، هارنس سنگنوردی، کلاه و دستکش گورتکس، اسنوتویوپ، طناب 50 متری هر دو نفر یک حلقه، یومار، کارابین هر نفر ۳ عدد
آنتن دهی تلفن همراه فقط روی قله میسر است.
مراقب برف های یخ زده روی رودخانه باشید، در این فصل، بسیار نازک و شکننده می باشند. ترجیحا به نوبت و یکی یکی از روی برفهای یخ زده حرکت کنید.
تهیه و تدوین: طیبه امینی
مدرس درجه 3 کوهپیمایی
🌐 tayebeamini1980@gmail.com